De Griekse keuken is al heel oud en kent vele streekvariaties. Er zijn zoveel lekkere Griekse recepten en er zijn boeken over vol geschreven. Traditionele ingredienten die u in bijna ieder recept terugvindt zijn: olijfolie, citroen, oregano, uien en knoflook, yoghurt en tomatensaus.
Ik ben dol op Grieks eten. Ook in Nederland kook ik vaak Grieks met onze eigen maagdelijke olijfolie en versgeplukte kruiden. Ik heb altijd zelfgeplukte en gedroogde oregano, tijm, munt, rozemarijn, laurier, salie, bonekruid en ingevroren basilicum, dille, peterselie en selderij van onze eigen planten, struiken en bomen in huis. En in het seizoen van de kruiden gebruik ik ze vers uit eigen tuin. Het seizoen om weer kruiden en ook kamille en eucalytus voor thee te plukken, breekt weer aan.
Op verschillende sites heb ik al Griekse recepten geschreven, traditionele gerechten, maar ook gerechten die u niet zo snel in een restaurant in Griekenland aantreft.
Op deze pagina zal ik de recepten niet nogmaals beschrijven. Ik plaats hier de links naar mijn favoriete authentieke Griekse recepten.
Authentieke Griekse recepten op argolida.nl
Griekse avgolemonosaus
Lamsvlees met andijvie en avgolemonosaus
Griekse gehaktballetjes met avgolemonosaus
Griekse gevulde courgettes met avgolemonosaus
Griekse rijstsoep of Avgolemonosoep
Καλή όρεξη = Smakelijk eten
Terwijl heel Europa geteisterd wordt door enorme hoeveelheden sneeuw of water en daardoor overstromingen en verkeerschaos is het in Griekenland warm. Sinds 1920 is de kerstvakantie niet zo warm geweest in Griekenland.
‘sMiddags een aangenaam zonnetje en de temperatuur loopt wel op tot 21 graden, ‘savonds fris, rond de 10 graden, af en toe een wolk of een bui. Voor Nederlandse begrippen is het hier voorjaar.
Iedere dag wandelen we door de bergen, waar bijna alles groen is, want de olijven-, sinaasappels -en pijnbomen zijn altijd groen. De weinige winterse kale bomen hier zijn walnoten- en vijgebomen.
Iedere berg heeft zijn eigen assortiment aan bloemen, kruiden en wilde eetbare planten. Wij kennen hun voorkeur goed en laten ons graag door hen verwennen.
Op het eiland plukken we kleine wilde witte narcissen, die nu het huis vullen met hun zoete geur.
Onder de tempel van Artemis op de berg Katarachi plukken we Sfongos, een wilde groente met een zoete smaak, Anemonen in alle kleuren lila, roze en blauw en nog heel jonge tijm.
Op Sarandakoupi plukken we Agria anginarakia, wilde artisjokken bladeren, met een bittere smaak.
Op Yialassi plukken we verschillende soorten wilde groenten: Sfongos, Radiki, Prikatsiles, Dakria tis elias, teveel soorten om op te noemen, die ik niet bij de Nederlandse naam ken en knalblauwe Irissen.
Sommige bomen hangen zwaar van de olijven, anderen zijn al geplukt en sommige hebben dit jaar geen vrucht. Om het jaar geeft de boomgaard olie. Ook wij hebben dit jaar te weinig om te laten persen, maar de oogst van vorig jaar volstaat nog tot de winter van 2010.
Merli’s , Navalina’s ,New Hall ( wintersinaasappelen), grote sappige Clementines, andere exotische mandarijnesoorten zoals Tzatzoumes, Kino en gele en rode grapefruits plukken we in onze boomgaard. De citroenboom in de tuin hangt zwaar van de vruchten. De munt wringt kleine groene kopjes uit de dikke rode klei omhoog , de selderij en de venkel staan fier overeind. Ann de granaatappelboom vinden we nog een sappige volrode vrucht, dat is dan wel de allerlaatste van het seizoen.
Op het strand vind ik alle kleuren stenen voor mijn tegels.
Dagelijks komen we met zakken vol natuur weer thuis. We smullen er goed van en ook in de werkplaats gaat iedere steen wel 5 x door mijn handen voor hij een plaatsje krijgt in een tegel of ander object.
De natuur schenkt onvoorwaardelijk en gul en voor iedere bloem, vrucht, kruid of steen bedank ik de natuur ruimhartig.
Het nieuwe jaar begon met storm. Wordt het een stormachtig jaar hier?
4 januari 2010
Mozaïektegels voor de tuin met natuurstenen uit Epidavros.
De natuur is volop aanwezig in Epidavros: bergen, zee, strand, stenen, kruiden, wilde groenten, olijven, vis, bloemen. Daar hou ik van en de natuur geeft me te eten, en veel schoonheid.
Ik heb altijd al mooie stenen verzameld. Vroeger, toen ik nog vakantiekamers huurde en de ferry nog vaarde tussen Epidavros en Pireaus gooide ik de verzamelde stenen weer terug in zee op de terugreis. Het was een afscheidsritueel. De allermooiste of de stenen met een speciale betekenis nam ik mee, dus ook in mijn huis in Nederland verzamelde ik glazen bakken, schalen, vensterbanken en mandjes vol met stenen.
Sinds 1997 huur ik mijn eigen huis in Epidavros, waarin ik ook alle stenen kon bewaren. Bij een verhuizing in 2001 vonden vele stenen weer de weg naar de zee. Langzamerhand vulde ik de verzameling weer aan. Alle stenen had ik ingesmeerd met olijfolie om de kleuren te behouden, want als ze opgedroogd zijn verdwijnt ook de mooie kleur. Op een avond in september 2008 waste ik alle stenen schoon van de stoffigheid die zich jaren in het laagje olijfolie had vastgezet. Ik wilde een andere manier om de kleuren te bewaren. Dimitris gaf me vernis en de hele avond haalde ik de prachtigste kleuren naar voren en begon patronen te leggen. Dat was het begin van de tuintegels. De volgende dag haalde ik cement en maakte ronde taartjes in de aluminium bakken van de banketbakker met cement en stenen.
Langzamerhand ontwikkelde ik het procédé voor de tegels. Ik maakte een hele serie met verschillende kleuren, vormen en ontwerpen.
Voor ons eigen terras in ons nieuw te bouwen huis ben ik al een eind op weg en ik doe niets liever dan in mijn werkplaats met de stenen mooie tegels of andere objecten maken.
Met Kerst had ik een tekort aan kaarsenstandaards en ik maakte en paar hele lieve van cement en stenen.
Neem een kijkje in mijn atelier en zie wat ik tot nu toe heb gemaakt.
Meer foto’s:Tuintegels met natuurstenen uit Epidavros
Mijn tuintegels in een tuin in Apeldoorn
Tuintegel met roze en zwarte stenen uit Epidavros. 30x30cm.
(stoeptegelformaat)
Tuintegel in de rode serie. 40x40cm.
Oregano, het gelukskruid.
Oregano of de wilde marjolein heet in het Grieks:” Rigani” en in het Latijn: “Origanum majorana”. Oregano is wel het meest gebruikte kruid in Griekenland, u proeft het in iedere salade, over feta, in tomatensaus, in ovenschotels, bij vis.
De “vreugde van de berg” (oros ganos) groeit op alle bergen in Griekenland. Eind april, begin mei, als de bloemknoppen rijp zijn, ruik je de zoete, pittige geur van dit gelukskruid dat de Godin Aphrodite zelfs in haar tuin kweekte.
In Epidavros groeit het kruid overal in de bergen en langs de wegen. De Epidavriaanse oregano bloeit met wit/lichtroze bloempjes. Wij plukken oregano voor de bloei, want het meeste aroma zit in de nog ongeopende bloemknop. Als de knop grijsgroen van kleur is stevig aanvoelt kan er geoogst worden. Takken van ongeveer 30 cm. lengte breken we af, waarvan we de blaadjes rissen, zodat we alleen de knoppen overhouden. We binden zo’n honderd takken in bossen samen en drogen ze ondersteboven in de schaduw. Na 2 weken is de oregano gedroogd. We verzamelen alleen de knoppen, die we bewaren in een grote doos en ons het hele jaar van heerlijk geurend kruid voorziet. Enkele bossen hangen we in de keuken als een geurende decoratie.
Oregano is een van de belangrijkste bestanddelen van pizzakruiden. Oregano kan meegekookt worden in bijv. een tomatensaus en is ook heel lekker in een dressing met olijfolie en citroen. In Mexico is het samen met chilipoeder één van de belangrijkste bestanddelen van chili-con carne-kruiden.
Geneeskrachtige werking van oregano: o.a. krampopheffend, kalmerend, spijsverteringsbevorderend, antiseptisch, eetlustopwekkend, pijnstillend.h Het helpt tegen reuma, nervositeit,verkoudheden, bronchitis, hoesten, schele hoofdpijn, angsten, onrustige slaap. Goed voor de weerstand en tegen alle ziektes die ontstaan door oververmoeidheid.
Psychische werking: Marjoleinessence verwarmt het hart en kalmeert de zenuwen. Bij geestelijke uitputting of zenuwoverspanning schenkt de olie van oregano rust en kalmte. Marjolein in een anti-afrodisiacum. (Bron: Genezende geuren van Erna Droesbeke)
Recepten met oregano
Olijvenpuree
Al in de oudheid at men olijvenpuree. Hiervoor werd het vruchtvlees dat overbleef na het persen gebruikt, maar ook wel de hele olijf.
*1 kop zwarte olijven zonder pit *1 eetlepel oregano *2 eetlepels citroensap
*4 eetlepels olijfolie
Pureer alle ingrediënten in de blender. Na ongeveer 2 uur in de koelkast zijn de smaken doortrokken. De puree kan 4 tot 5 dagen in de koelkast bewaard worden.
Boerensalade
*1 groene paprika *1 rode ui *halve komkommer *1 plak feta van 100 gram
*2 vleestomaten *10 olijven *4 eetlepels olijfolie *sap van een halve citroen
* 1 theelepel oregano
Snijdt de paprika, ui, tomaat en komkommer in grove stukken en meng ze in een schaal samen met de olijven. Leg de plak feta er bovenop.
Maak een dressing van de olijfolie, citroen en oregano en giet deze over de salade.
Meer recepten: Griekse recepten
Oregano hangt te drogen in de schaduw
Asklepiosheiligdom
” In Epidavros werd geschonken, en met milde hand geschonken, niets werd gevraagd of zelfs geëist.”
(Henrik Scholte)
Het Asklepiosheiligdom was in de klassieke periode een genezingscentrum, een kuuroord, waar mensen met allerlei kwalen genezing vonden.
De vallei waarin het Asklepiosheiligdom ligt is een oase van rust en vrede. (Sinds 1988 staat het heiligdom op de werelderfgoedlijst van UNESCO)
Asklepios, de God van de geneeskunst, is hier geboren als zoon van de God Apollo en de maangodin Koronis. Omdat moeder Koronis vroeg stierf, werd Asklepios gevoed door een geit en opgevoed door de wijze Kentaur Cheiron, die hem de geheimen onthulde van de geneeskunst middels geneeskrachtige kruiden.
De bloeitijd van dit genezingsoord was in de 4e eeuw voor Christus en de eerste tekenen van verering aan de God Apollo dateren uit de 8e eeuw voor Chr.
De geneeskunst stond bij de oude Grieken op een hoog peil. Van heinde en verre trokken de zieken naar dit kuuroord, om door middel van o.a. droomuitleg de kuur voor hun genezing te vinden.
Men bracht een offergeschenk mee, een kunstwerk, een offerdier of misschien alleen maar een koek, want iedereen kon terecht in het Asklepion.
In het museum kunt u de vele inscripties zien waarin de veelal wonderbaarlijke genezingen te lezen zijn. Ook toont het museum hoe het heiligdom er vroeger heeft uitgezien.
Om de 4 jaar werden de Asklepia gehouden, feesten met muziek- en sportwedstijden.
U vindt op het terrein de overblijfselen van:
· De mysterieuze Tholos, een ronde tempel met diepe gangen, waar waarschijnlijk ook de slangen gehouden werden die een belangrijke rol speelden bij het genezingsproces en/of het graf van Asklepios.
· Het Abaton, waar men zich te slapen legde, opdat de droom uitkomst bood.
· Tempel van Asklepios.
· Een groot hotel, een stadion, baden, een bilbliotheek.
· Vele andere tempels van de Olympische Goden.
Tot de totale vernietiging in 267 na Christus, vanwege het heidense karakter, heeft het heiligdom meer dan 10 eeuwen een zeer belangrijke functie vervuld en overal in Griekenland en het Romeinse rijk waren Asklepia gesticht.
En nog steeds is de ‘esculaap’, de slang die zich rond een staf draait en het teken was van Asklepios, het symbool voor de geneeskunst.
Een magische oase van natuur en cultuur.
Toen ik voor het eerst in Epidavros kwam, raakte het me diep.
Het overkomt meerdere mensen die hier komen. Wat dat is?
Het groen van de bergen en het blauw van de zee? De geuren en kleuren? De hartelijke gastvrijheid? Het besef van de rijke antieke cultuur, van de gebeurtenissen van duizenden jaren, die hier zo dichtbij zijn?
Wie zal het zeggen, maar Epidavros heeft me recht in mijn hart getroffen.
Melina Mercouri zei over haar huis in Epidavros: “Daar, daar is mijn ziel”.
Maria Callas, wilde dat haar as over Archaia Epidavros werd uitgestrooid.
Vele mensen, componisten, zangers, acteurs, staatslieden en mensen zoals ik, kwamen hier en werden gegrepen door het magische aura van deze wondere wereld.
Een heilige plek, al voor onze jaartelling door de geneesheer en God Asklepios gesticht. Het bestaat nog steeds.
In de antieke wereld één grote stad en nu drie verschillende plaatsen:
Archaia Epidavros, het vissersdorp rondom de antieke akropolis aan de oostkust van Argolida.
Nea Epidavros, een klein dorpje hoog op de berg ten noorden van Archaia Epidavros, met enkele taverna’s, hotels en campings aan de kust.
Het theater van Epidavros met de beroemde akoestiek 15 km. landinwaarts, bij Ligourio.
Sinds jaren kunnen we in beide antieke theaters weer van theatervoorstellingen en concerten genieten. Komedies en tragedies in het grote theater. Grote zangers als Maria Farandouri, Charis Alexiou, Jorgos Dalaras treden in het kleine antieke theater aan de voet van de oude akropolis op het schiereiland.
Archaia Epidavros is een versmelting van oud en nieuw.
De olijvenboer drinkt nog steeds zijn ouzo in de kafeneion met een mobiele telefoon onder handbereik. Bij de resten van de tempel van Artemis plukken we oeroude vergeten wilde groenten voor ons avondmaal. Een antieke Griekse tragedie in een antiek theater met een hedendaagse interpretatie en vormgeving.
Het leven staat hier niet stil en oude waarden worden in ere gehouden.
Gastvrijheid, al in de oudheid een heilige wet, wordt nog steeds geëerd.
Een langzaam leven in een boerendorp, waar de Jeep naast de tractor geparkeerd staat.
De bezielde natuur, al van voor de tijd dat de Olympische Goden de wereld bestuurden, levert mooie verhalen op over sterren, die prinsen waren en bomen die de ziel opnemen.
Verbondenheid met al wat is en was.
Zoals iedere berg hier zijn eigen bloemenweelde en kruiden produceert, zo heeft ieder restaurant ook zijn eigen culinaire specialiteit. De meeste families hebben een gemengd bedrijf met visserij, boomgaarden en een toeristische uitspanning. Hotels en appartementen zijn volop voorradig vanaf het voorjaar tot de late herfst, maar ook kunt u hier overwinteren.
Ik ben hier in ieder jaargetijde en elke maand heeft zijn eigen charmes. Zelfs in de winter wordt het nooit echt koud. Er is dus altijd een buitenleven in de immer groene weelde van de sinaasappel- en olijvenboomgaarden, de met pijnbomen begroeide bergen met een weidse blik op de Saronische golf en eilanden.
Epidavros is voor mij een bron van aandacht en inspiratie.
