‘Na mijn pensioen wil ik ook een huis in Griekenland , het is zo’n fijn land.’ zei ze, in de pauze van de workshop ‘Ontdek je talent’ die ik gaf.
‘Wat een heerlijk verlangen’, zei ik en ze begon enthousiast te vertellen over Griekenland en haar droom.
‘Wat maakt dat je dat pas na je pensioen gaat doen? Dat duurt nog heel lang, want je bent nog jong’, zei ik.
Het bleef even stil.
‘Ja, maar nu heb ik het nog te druk met de kinderen en mijn werk. Nu kan dat nog niet’, zei ze.
‘Dat begrijp ik. Je hoeft er nog niet meteen te gaan wonen, maar misschien kun je alvast op pad gaan en er nu al plezier aan beleven’, zei ik.
Weer was het stil.
Ik zag dat er van alles door haar heen ging. Mijn reactie had haar een oncomfortabel gevoel gegeven. Haar comfortzone had een deurtje gekregen, dat op een kiertje stond. De pauze was voorbij en ik vervolgde de workshop. Het gesprek kreeg op dat moment geen vervolg. De cursisten vertelden elkaar weer levensverhalen n.a.v.mijn vagen, om zo hun unieke talent te vinden.
Een paar dagen later mailde ze mij. ‘Je hebt een snaar geraakt’. Ik heb besloten om vast te beginnen met Grieks te leren en jouw cursus lijkt me daar uitermate geschikt voor.
Wauw, yes, super!! Mijn hart sprong op. Ze heeft de deur geopend en het licht schijnt naar binnen. Dat maakte me heel blij en niet alleen maar omdat ik mijn cursus had verkocht, maar vooral omdat ze haar verhaal had verteld en ik daardoor die snaar kon raken en zij de eerste stap zette. Dat is de kracht van het verhaal, want al je het vertelt is het ineens echt waar.
Dat gebeurde ook weer in de masterclass storytelling waar de deelnemers de kracht van een goed verhaal ontdekken. Er waren weer veel ontroerende onthullingen met betrekking tot echte verlangens en de kunst van het vragen stellen en soms vloeit er dan een traan door de erkenning van het eigen ware verhaal.
Je oncomfortabel voelen is de trigger voor verandering. (Een trigger is een reactiestarter, met een trigger zet je een proces in gang.)
Toen wij 1 oktober 2015 in ons nieuwe huis in Epidavros gingen wonen en ik na 14 dagen weer naar Nederland terug moest gaan, was dat een enorme trigger voor mij om nu echt stappen te ondernemen om zo snel mogelijk in dat nieuwe huis samen met Dimitris te gaan wonen. Ik besloot om me volledig te richten op online werken en de cursussen in Griekenland. Ik ging meteen aan de slag en maakte een online cursus Grieks voor beginners, die nu na een half jaar keihard werken, bijna klaar is. Ik ben er nog niet, maar ik ben flink op weg. De volgende stap is om nog meer cursussen in Epidavros te geven. Een combinatie van online en off-line, omdat ik ook hou van life ontmoetingen. Ondertussen is er steeds meer vraag naar talking sticks, die ik ook in Epidavros maak. Ik volg mijn hart en stap voor stap kom ik uiteindelijk op mijn bestemming
Het begint allemaal met een trigger oftewel de oproep tot avontuur. Iets roert zich in jou dat op pad wil gaan. Je wilt een nieuwe jas aantrekken, maar welke en hoe?
Rabbi Dr. Abraham Twerski vertelt dat in onderstaande video. Een kreeft groeit doordat hij zich oncomfortabel voelt.
Welke trigger bij jou vraagt er om overgehaald te worden? Welke nieuwe jas wil jij aantrekken? Schrijf je reactie hieronder.
Zo inspireren we elkaar.
Training storytelling en de talking stick in Epidavros
Hoe heerlijk is het dat ik werk kan doen waar ik al mijn talenten in kwijt kan!
Ik kijk met veel trots en voldoening terug op de eerste 6 maanden van 2015. Veel van wat ik graag wilde en waar ik jarenlang naartoe heb gewerkt is werkelijkheid geworden.
Meer werk waarin ik mijn talenten kwijt kan
Bouwen van ons eigen huis in Griekenland
Meer vrije tijd en vaker naar Griekenland
Hierbij een greep uit al die mooie opdrachten met een toelichting
Bekrachtigen, samenwerken, luisteren en vragen stellen in de training solliciteren
Hoe heerlijk is het dat ik werk kan doen waar ik al mijn talenten in kwijt kan! Dit zei ik tegen Harry de Lange toen we begonnen aan een serie trainingen voor mensen die weer opnieuw moesten solliciteren. Ik werkte met hem als co-trainer en trainingsactrice. We hielpen de deelnemers om zich voor te bereiden op een sollicitatiegesprek, iets dat de meesten al vele jaren niet meer gedaan hadden. Ze zagen er erg tegenop en vonden het moeilijk zichzelf te profileren. Wij zagen het het als onze opdracht om ze te helpen in zichzelf te geloven en ze bewust te maken van hun persoonlijke krachten.
We lieten ze ontdekken waar ze goed in zijn en dat ook helder en krachtig te vertellen. De STAR, eigenlijk een vorm van storytelling, helpt om een talent of competentie aan te tonen. Fysieke oefeningen met houding en stem en pitchen helpen om je eigen kracht te ervaren.
En oefenen deden ze maar al te graag met mij in de rol van recruiter, of HRM adviseur, waarbij luisteren en de juiste vragen stellen van mijn kant hen hielp om hun verhaal compleet te maken. Wat een ontdekkingen leverde dat op. Wij waren blij met al die stralende gezichten aan het eind van de middag omdat ze meer vertrouwen in zichzelf hadden gekregen.
Harry en ik werkten voor het eerst samen, maar het leek wel of we het al jaren deden, zo vloeiend verliep de samenwerking. We vulden elkaar goed aan en gaven elkaar de ruimte om allebei het beste van onszelf te geven en daarmee het beste uit de deelnemers te halen.. We geven veel persoonlijke aandacht en feedback en houden ook van de dynamiek van afwisseling van werkvormen in een redelijk hoog tempo. We waren er goed in met z’n tweeën om ze allemaal uit de comfortzone te halen en daardoor een grote ervaring rijker te maken.
Profileren, vertrouwen en veiligheid in de workshops Talent en Elevatorpitch
De meeste mensen weten niet wat hun talenten zijn en vinden het ook eng om dat naar voren te brengen, om zichzelf te profileren. De workshops ‘talent ontdekken’ en ‘elevatorpitch’ die ik voor FNVprofessionals mocht geven, waren bedoeld voor mensen die op zoek waren naar een nieuwe baan of een andere invulling daarvan. Ik wilde er voor zorgen dat ze aan het eind van de middag gelukkig met hun ontdekkingen waren. Dat ze hun talent ontdekt hadden of een elevatorpitch gaven voor de groep.
Ik creëer vertrouwen en veiligheid door zelf open te zijn en door de ander te zien en die volledig te accepteren met alles wat er nu is. Ik geef individuele hulp en opbouwende adviezen om de ander te bekrachtigen.
Hun verhalen onthullen hun talenten en ik begeleid hen met vragen en doorvragen om achter het verhaal de persoonlijke kracht te ontdekken.
Presenteren vinden ze eng en toch doen ze het allemaal, bibberend soms, vol zelfkritiek, maar altijd met een applaus en positieve feedback. Dat maakt sterk.
Onthullen en verbinden in Teamcoachings
Ik mocht een paar teams begeleiden om verbinding en verdieping te bekrachtigen. Een heel groot team van 36 mensen en een klein team van 6 mensen. Dat is een groot verschil en toch ook weer niet. Ik gebruik dezelfde ingrediënten zoals storytelling, spel en de talking stick, maar op een heel andere manier zet ik ze in bij verschillende groepen, zodat de bijeenkomst dynamisch en interactief is.
Onthullen van persoonlijke verhalen lukt altijd heel goed, ook al denkt de opdrachtgever vaak dat ze dat niet zullen doen. Wat er op zo’n middag gebeurt is overweldigend. Vaak delen ze voor het eerst een persoonlijk verhaal over waar ze goed in zijn, over verlangens of normen. Wat het onderwerp dan ook mag zijn. Ik zie dat energie gaat stromen, dat ze elkaar toelachen, dat er iets is geopend.
Want het is waar: ‘Als je je verhaal vertelt, bestaat het ook echt. Daarmee laat je jezelf zien, en geef je aan dat jij er mag zijn.’ Jezelf laten zien en de ander zien, creëert verbinding. Je ziet elkaar op een andere manier dan voorheen, meer mens in de zakelijke wereld van alledag. Daar doe ik het voor.
Intuitief , creatief en flexibel samenwerken in de training Planningsgesprekken
Met Mas Visscher mocht ik een hele serie trainingen geven voor managers en directeuren om planningsgesprekken te gaan voeren. Kleine groepen, die ons de gelegenheid gaven om heel persoonlijk te werken. Zij was de trainer en ik de co-trainer en trainingsactrice. In onze samenwerking hebben we maar een blik of een enkel woord nodig van elkaar nodig om elkaar te begrijpen en bijv. het roer om te gooien, omdat de situatie iets anders van ons vraagt. Ik vind het heerlijk om samen te sparren over het programma en nieuwe oefeningen te bedenken of ter plekke in te passen.
Ik vroeg de managers/directeuren: Waarom doen jullie die gesprekscyclus eigenlijk? En hoe ga je je mensen inspireren? Omdat ik het gevoel had, dat daar nog bewustzijn ontbrak.
Ik zag Mas, goedkeurend knikken in mijn ooghoek. Ze stemde in met mijn interventie. Het bleek een eye-opener te zijn en niemand had er nog voldoende woorden voor. We brachten een nieuw item in het programma: pitchen. Dat gaf concrete antwoorden voor hun dagelijkse praktijk. En ik kon ze weer tips geven over de volgorde en woordgebruik van hun verhaal en natuurlijk de geloofwaardigheid. En Mas gaf tips vanuit het organisatieperspectief, omdat zij daar heel goed in is. Zo vullen wij elkaar perfect aan en daarom werken we graag met elkaar.
Inspireren, veiligheid waarborgen, aannames bijstellen in de Masterclass Storytelling.
Met een inspirerende groep startte ik op die vrijdag in Utrecht. Storytelling, wat is dat en wat kun je ermee? Voor mij is het zo klaar als een kontje en ik dacht het ook duidelijk en inspirerend over te kunnen brengen. Dat was ook zo, ze waren enthousiast en diepten met plezier persoonlijke verhalen op over verlangens en draken.
Toch vonden ze de vertaling naar hun dagelijkse praktijk lastig. Zo zie je maar, wat voor mij zo helder is, blijkt dat voor een ander niet te zijn. Dus haalde ik nog meer voorbeelden aan, om de link te leggen.
Langzamerhand begon het kwartje te vallen. Bij het eindspel, want tja, spelvormen kan ik toch niet laten, was het transformatieproces in volle gang. Herkenning, erkenning en stappen zetten, hoe versla je de draak? Net als bij de teams, een inzichtgevend en helend proces.
Actrice in Visual Storytelling om weer vertrouwen in een programma te krijgen
Een grote organisatie wilde een cruciaal software programma weer nieuw leven inblazen. Een moeizaam proces, niet erg aanlokkelijk of sexy, dus werd er naar creatieve middelen gezocht. Ik mocht het boegbeeld van de campagne zijn, de verpersoonlijking van het softwareprogramma. Zo ging ik op de foto, affiches, verscheen ik life en op video met het verhaal van Petra, de rots in de branding, op wie iedereen kon vertrouwen.
Een hele dag lang sprak ik, als Petra, met mensen in de organisatie en luisterde naar hun verhalen over de problemen van het programma en hielp ik hen om weer vertrouwen te krijgen. Het was leuk, speels, en het bleef hangen. Natuurlijk werd de actie daarna doorgezet met trainingen en andere hulpmiddelen, maar de toon was gezet. Petra was er voor de medewerkers en ze zou er alles aan doen om hen te helpen.
Spelen, tekst schrijven en leren en vertellen voor de camera. Ik vond het heerlijk. En omdat ik ook gewend ben aan de communicatiekant te werken, kon ik ook de gesprekjes op de werkvloer met veel plezier en goed resultaat voeren. Het moeizame onderwerp had een vrolijk, toegankelijk gezicht gekregen.
Ik wil al mijn opdrachtgevers van harte bedanken voor de mooie kansen die jullie mij gegeven hebben.
Dit waren enkele hoogtepunten van het eerste halfjaar, maar ik heb nog veel meer mooie opdrachten gedaan zoals trainingsactrice in adviesgesprekken voor communicatieadviseurs, coachings en assessments en als theaterdocent.
(Het feit dat ik niet alle opdrachtgevers noem in dit blog is louter om hen en de deelnemers te beschermen. Niet iedereen wil zijn verhaal op internet en dat respecteer ik. Op de pagina opdrachtgevers zie je voor wie ik werk en gewerkt heb.)
Voorbij Ghor was een stad, wiens inwoners allemaal blind waren. Op een dag kwam er een koning met zijn hofhouding en zijn leger naar deze stad en zette daar zijn kamp op. Deze koning bezat een olifant, die hij gebruikte om ontzag af te dwingen bij de mensen. De mensen stonden te popelen om de olifant te zien en sommige blinden renden vooruit om te ontdekken wat het was. En omdat ze geen idee hadden van de vorm of het uiterlijk van de olifant, verzamelden ze informatie door een gedeelte ervan te betasten. Ieder van hen dacht dat hij iets begrepen had, omdat hij een gedeelte op de tast onderzocht had. Toen ze met het nieuws terugkwamen bij hun stadsgenoten, werden ze onmiddellijk omringd door mensen die nauwelijks konden wachten om van hen – die het zelf verkeerd begrepen hadden – te horen wat ze dachten dat de waarheid was. Ze stelden vragen over de vorm en het uiterlijk van de olifant en ze luisterden naar wat hun daarover werd verteld. De man die het oor had aangeraakt, werd gevraagd om de aard van de olifant te beschrijven en hij zei: ‘Het is een groot, ruw ding, zo groot als een tapijt.’ Degene die de slurf had aangeraakt zei: ‘Ik weet wat het is. Het is een rechte en holle pijp, vreselijk en vernietigend.’ Degene die de poot had onderzocht zei: ‘Het is krachtig en stevig , zoals een pilaar.’
Ieder van hen had op de tast een gedeelte van de olifant onderzocht. Maar geen van hen had daarvoor een juist beeld van het gehele lichaam gekregen. In plaats daarvan vormden ze allemaal hun eigen beeld van het geheel, maar die voorstellingen waren niet juist.
Bekend Soefiverhaal uit de 12e eeuw. Bron: De hele olifant in beeld van Marja de Vries
Dit verhaal is een metafoor voor veel verschillende situaties zoals de individuele mens, het gezin, de maatschappij, een team, een organisatie, het leven zelf. Eigenlijk hebben we nooit zicht op de gehele waarheid. Telkens weer worden we uitgedaagd om verder te zoeken, of om ‘JA’ te zeggen tegen nieuwe avonturen die ons meer heel maken. Dit verhaal is misschien wel het verhaal van het leven, de ontdekkingsreis naar heelheid. En als we de gehele olifant in beeld krijgen, dan verdrijft hij ook alle draken op ons pad, die we alsmaar aan het bevechten waren.
De gehele mens in beeld
Net zo min als het voor de blinden mogelijk was om de hele olifant in beeld te krijgen, zo hebben wij ook niet ons volledige potentieel in beeld. Al onze gouden zaden onthullen zich stap voor stap gedurende ons leven. Wie wij als mens zijn en welke talenten we allemaal in ons meedragen, ontdekken we in de verschillende levensfasen en de paden en zijpaden die we bewandelen. En dan ineens is er die dringende oproep tot avontuur, dat we willen weten wat er nog meer is, of ontdekken wat we hebben laten liggen in onszelf. We krijgen de puzzelstukjes aangereikt door ons innerlijk verlangen, teleurstellingen, door iets dat we lezen, door een film die ons raakt, of bijvoorbeeld door de kritische feedback van iemand anders. Er komen boodschappen naar ons toe die ons vertellen dat er iets in ons het licht wil zien. En dan… hoe ga je op zoek naar wat… eigenlijk. Soms dient het zich vanzelf aan en soms is er hulp van buiten nodig om klaarheid te krijgen in de verwarrende gevoelens.
Deze zomer zal ik in Epidavros een drietal dames begeleiden in het onthullen van hun talent en hun verlangens. In het najaar zal ik in Nederland ook deze coachings voortzetten voor degenen die op zoek zijn naar hun unieke talent. Voor FNV professionals zal ik een workshop talentontwikkeling geven op 5 november. ( hij staat nog niet op de site)
Ontdekking van een nieuw talent
Op een dag in januari 2011 snoeiden we onze olijfbomen in Epidavros, na de oogst van de olijven. Ik had een mooie tak in handen, die ik van de bast ontdeed en mee naar huis nam. Ik was gegrepen door de schoonheid van het hout en wilde er iets mee doen. Wat het zou gaan worden wist ik nog niet. ‘s Avonds beschilderde ik de stok en zo onthulde zich mijn eerste talking stick. Ik had het nooit bedacht, hij was er ineens. Sindsdien maak ik talking sticks in opdracht, help anderen om talking sticks te maken en laat teams hun verhalen aan elkaar vertellen met behulp van de talking stick en storytelling om verbinding en verdieping te creëren. Ik volgde al spelend met het hout en de verf mijn nieuwsgierigheid. Daardoor ontstond er een nieuw pad in mijn leven dat mij en vele anderen vervulling brengt.
Workshop talking stick maken
Op 1 november 2014 is er weer de gelegenheid om je persoonlijke talking stick te maken. Vaak krijg ik opdrachten om een talking stick voor iemand te maken, die zegt niet creatief te zijn. Ik geloof dat iedereen creatief is. Alleen is dat talent misschien nog niet ontdekt. Daarom stimuleer ik de ander dan om haar talking stick zelf te komen maken. Ik help daarbij en zo blijkt telkens weer dat creativiteit niet ver weg verstopt is. Ze dient zich meteen aan zodra je maar durft te beginnen. Workshop talking stick maken.
Het hele team in beeld
Als ik met de talking stick werk in teams en ze hun verhalen laat vertellen, verwondert het me keer op keer weer hoe weinig de teamleden van elkaar weten. Onthullen van wie je bent en waar je voor staat is niet gebruikelijk in organisaties. Natuurlijk is het begrijpelijk dat je niet alles van elkaar weet. De keuze voor privacy is ook te verdedigen. Het gaat vooral om het delen van verhalen die het team kunnen versterken om samen hun verlangens in te willigen. Ook in organisaties zijn er veel blinde vlekken. Waar gaan we samen naar toe? Waarom doen we eigenlijk wat we doen? Als de één de slurf als uitgangspunt neemt en onderzoekt, maar de ander zich vasthoudt aan de standvastigheid van de poot, zonder dat je dat van elkaar weet of met elkaar verbindt, dan schiet je samen niet op. Laten we daarom meer verhalen met elkaar delen, verhalen over onze ervaringen en ontdekkingen en verhalen over onze drijfveren en verlangens. Dan krijg je de hele olifant in beeld.
Coaching ‘WHY’
Deze zomer zal ik in Epidavros de twee directeuren van een organisatie begeleiden om hun ‘Waarom’ te ontdekken. Met de ontdekking van waarom je doet wat je doet, weet je ook welke verhalen je wilt delen, welke richting je met je organisatie uitgaat, hoe je medewerkers motiveert enz. Het is een leidraad voor al je bedrijfsactiviteiten. Deze coachings zal ik in het najaar uitbreiden met workshops in Nederland. Daarover meer in de nieuwsbrief van september.
Workshop ‘De impact van de talking stick’
Wil je leren hoe je met de talking stick kunt werken in teams en andere bijeenkomsten, of gezinssituaties, kom dan naar de workshop ‘De impact van de talking stick op 24 oktober in Utrecht. Dan ervaar je zelf wat de impact van de talking stick is. We zullen werken met cases uit de praktijk en samen ontdekken wat wel en wat niet werkt.
Accountmanagers onthullen met de talking stick
Dit voorjaar werkte ik een middag met een team accountmanagers, die de week daarna naar de beurs zouden gaan. De directeur, een echte relatieman, wilde graag een sterkere verbinding creëren in het team en vooral het thema ‘relaties‘ onderzoeken. Eerst keken ze me wat vreemd aan en vonden het maar raar, zo’n stok, maar de enthousiaste directeur geloofde erin. Dat hielp. Al snel ontdooiden ze en vertelden kwetsbare, persoonlijke verhalen over hun ervaringen met hun zakenrelaties. Met hun persoonlijke verhalen over hoe de accountmanagers hun relaties beheren, ontstond er vertrouwen. Alle draken kwamen te voorschijn tegelijkertijd met de hulp die ze elkaar konden bieden. Ik gebruikte hun eigen talking stick, die ik voor ze gemaakt had en een storytellingmodel. In de eerste pauze onthulden ze enthousiast: ‘Wat is dit goed om te doen, dat moesten we vaker doen’. Ze waren allemaal geraakt en dat bracht een vreugdevolle energie tot leven. Ze steunden elkaar en voelden waardering voor elkaars talenten en moeilijkheden. Zo kregen we de hele olifant in beeld. De middag was zeer verdiepend en verbindend voor hun onderlinge relaties en hun attitude naar hun zakenrelaties en vol vertrouwen gingen ze naar de beurs. Daar zocht ik ze op en zag al die stralende koppen die met veel plezier hun klanten hielpen. Stuk voor stuk omhelsden de mannen me. Er was warmte en aandacht in hun aanpak en die was voelbaar in de hele stand en ook ik werd er door geraakt. … ik heb het mooiste werk van de wereld.
De talking stick onthult verhalen. Verhalen die we met elkaar delen worden werkelijkheid. Ze bestaan en kunnen daardoor vormgegeven worden met hulp van anderen.
De olifant is de wegberijder in de Afrikaanse betekenis. Hij maakt het pad vrij voor de volgers. Dus als we de hele olifant in beeld hebben, dan kan hij de weg voor ons vrij maken.
Kristal onder de invloed van Imagine van John Lennon
Empathie is een daad van liefde
‘Empathie vindt plaats als we onszelf tegenkomen … in de geest van de ander.’ (filosoof Khen Lampert)
Empathie is de meest revolutionaire competentie die er bestaat. Ze is in staat een samenleving compleet te veranderen. Van strijd naar samenwerking, van ontevredenheid naar vrede, van reactiviteit naar creativiteit, van haat naar liefde.
De kracht van liefde
Kristal onder de invloed van het woord ‘Evil
De Japanse onderzoeker Masaru Emoto vroor watermonsters in die tevoren waren blootgesteld aan negatieve of positieve woorden, gedachten, emoties of verschillende soorten muziek. Daarna maakte hij foto’s van de waterkristallen en stelde vast dat de positief beïnvloede watermonsters mooie en perfect gevormde kristallen opleveren, terwijl negatieve woorden, gedachten en emoties resulteren in lelijke, misvormde kristallen. Aangezien de wereld en wijzelf voor zeventig procent uit water bestaan, hebben we met deze eigenschap van water de sleutel in handen om grote veranderingen te bewerkstelligen, zowel op persoonlijk vlak als op collectief en mondiaal niveau.
Kristal onder de invloed van Love and Gratitude
Waarom is empathie zo belangrijk?
Omdat je daarmee zegt dat de ander mag bestaan met zijn gevoel en denkwijze. En als jij dat bij de ander doet, dan doet de ander dat ook bij jou. Violá, daar is de ideale samenleving!
Zo gemakkelijk kan het zijn.
‘Ieder mens wil begrepen worden. Dat is de basis van het bestaan. Alleen dan kun je groeien.’ ( Rogers)
Op dit moment maken we de transitie van het informatietijdperk naar het conceptuele tijdperk. Dat maakt dat er behoefte is aan de ontwikkeling van de rechterbreintalenten zoals creativiteit, samenhang, en empathie.
In het informatietijdperk lag de focus op de ratio, analyse en specialisatie. Nu is er behoefte aan heelheid, synthese, aan de combinatie van beide kanten, concepten, verbanden zien, generalisatie, zingeving.
We willen allemaal graag een cultuur van verbinding, vrede en partnerschap. Daar legt empathie de basis voor.
Empathie is begrip, inleving, samen, verbinding, groei, synergie.
Waarom tonen we zo weinig empathie?
Omdat we opgegroeid zijn in het rationele ik-tijdperk, waarin alleen wijzelf belangrijk waren en vooral ook onze ratio meer meetelde dan onze gevoelskant.
We hebben mededogen uitbesteed aan sociaal werkers en verplegers en vertrouwenspersonen.
Vier redenen waarom we empathie tonen zo moeilijk vinden.
1- Het verlangen naar dominantie (Suzann Keen)
2- Onze aangeboren neiging om iedere uitspraak te evalueren, te beoordelen en goed of af te keuren. ( Rogers)
3- Angst om kwetsbaar te zijn, om gevoel te tonen en kwetsbaar te zijn. ( Brené Brown)
4- Luisteren met de ratio, maar de ratio kan gevoel niet begrijpen.
Wat doe je als je empathie toont?
Theresa Wiseman onderscheid 4 voorwaarden.
1- Je ziet de wereld zoals de ander die ziet
2- Niet oordelen
3- Je hebt begrip voor de emotie van de ander
4- Communiceer dat je begrip hebt
Wat is er nodig om empathie te tonen?
Luisteren
Aandacht geven
Je eigen mening en oplossingen voor je houden
Je verplaatsen in de ander
Herkennen en erkennen van gevoel
De ratio in de wachtkamer zetten
Train je empathiespieren
Oefen met het herkennen van de emotie van de ander
Oefen met het benoemen van de emotie van de ander
Oefen met luisteren zonder te interrumperen.
Moedig de ander aan zijn verhaal eens helemaal vertellen, zonder dat je een oordeel of oplossing aandraagt. Alleen het vertellen al is helend.
Werk met de talking stick methode
Om je op weg te helpen geef ik je een mooi verhaal, een video en een aantal workshops die werkvormen bieden om te onthullen en te luisteren naar elkaar, waarin empathie de hoofdrol speelt.
Als je vragen hebt, dan weet je me te vinden. Ik hoop dat ik je heb kunnen inspireren met deze informatie. Geniet van empathische verbindingen.
Verhaal
Oma was met haar kleinzoon Danny een dagje in de dierentuin. Er stond een lange rij voor de grimeurs die tijgerpoten op de gezichten van de kinderen schilderden. Danny wilde dat dolgraag en sloot aan in de rij.
‘Jij hebt zoveel sproeten dat er geen plaats meer is voor de tijgerpoten’, zei het meisje dat voor Danny in de rij stond tegen hem.
Vol schaamte liet Danny zijn hoofd hangen. Oma knielde bij hem: ‘Ik hou van je sproeten. Als klein meisje wilde ik altijd al sproeten hebben’, zei ze, terwijl ze liefdevol met haar vingers zijn sproeten streelde.
‘Sproeten zijn mooi.’ Danny keek op. ‘Echt waar?’
‘Natuurlijk, ‘ zei oma. ‘Noem mij één ding dat mooier is dan sproeten.’
Danny dacht even na en keek aandachtig naar het gezicht van oma en fluisterde: ‘rimpels’.
De kracht van Empathie
Brené Brown vertelt ons met deze animatie dat we alleen een echte empathische verbinding kunnen aangaan als we de moed hebben om onze kwetsbaarheid te tonen.
De kracht van Empathie
Empathie — Sympathie
Empathie gaat niet over oplossingen geven en de ander opbeuren. Empathie is inlevingsvermogen in de pijn van de ander, zonder het naar jezelf toe te trekken.
Met sympathie onderneem je acties om de ander uit de regen te helpen stappen.
De ideeen en acties komen uit het referentiekader van de helper. Daarmee ontken je de regen.
Empathie is louter erkenning van de pijn van de ander door herkenning, zonder je eigen verhaal te beginnen.
Erken dat het bij de andere regent, want dat is zo. Daarmee help je de ander om de regen te accepteren. Dat is pas echte hulp.
Ga samen onder de paraplu. Dat is empathie.
