Een magische oase van natuur en cultuur.
Toen ik voor het eerst in Epidavros kwam, raakte het me diep.
Het overkomt meerdere mensen die hier komen. Wat dat is?
Het groen van de bergen en het blauw van de zee? De geuren en kleuren? De hartelijke gastvrijheid? Het besef van de rijke antieke cultuur, van de gebeurtenissen van duizenden jaren, die hier zo dichtbij zijn?
Wie zal het zeggen, maar Epidavros heeft me recht in mijn hart getroffen.
Melina Mercouri zei over haar huis in Epidavros: “Daar, daar is mijn ziel”.
Maria Callas, wilde dat haar as over Archaia Epidavros werd uitgestrooid.
Vele mensen, componisten, zangers, acteurs, staatslieden en mensen zoals ik, kwamen hier en werden gegrepen door het magische aura van deze wondere wereld.
Een heilige plek, al voor onze jaartelling door de geneesheer en God Asklepios gesticht. Het bestaat nog steeds.
In de antieke wereld één grote stad en nu drie verschillende plaatsen:
Archaia Epidavros, het vissersdorp rondom de antieke akropolis aan de oostkust van Argolida.
Nea Epidavros, een klein dorpje hoog op de berg ten noorden van Archaia Epidavros, met enkele taverna’s, hotels en campings aan de kust.
Het theater van Epidavros met de beroemde akoestiek 15 km. landinwaarts, bij Ligourio.
Sinds jaren kunnen we in beide antieke theaters weer van theatervoorstellingen en concerten genieten. Komedies en tragedies in het grote theater. Grote zangers als Maria Farandouri, Charis Alexiou, Jorgos Dalaras treden in het kleine antieke theater aan de voet van de oude akropolis op het schiereiland.
Archaia Epidavros is een versmelting van oud en nieuw.
De olijvenboer drinkt nog steeds zijn ouzo in de kafeneion met een mobiele telefoon onder handbereik. Bij de resten van de tempel van Artemis plukken we oeroude vergeten wilde groenten voor ons avondmaal. Een antieke Griekse tragedie in een antiek theater met een hedendaagse interpretatie en vormgeving.
Het leven staat hier niet stil en oude waarden worden in ere gehouden.
Gastvrijheid, al in de oudheid een heilige wet, wordt nog steeds geëerd.
Een langzaam leven in een boerendorp, waar de Jeep naast de tractor geparkeerd staat.
De bezielde natuur, al van voor de tijd dat de Olympische Goden de wereld bestuurden, levert mooie verhalen op over sterren, die prinsen waren en bomen die de ziel opnemen.
Verbondenheid met al wat is en was.
Zoals iedere berg hier zijn eigen bloemenweelde en kruiden produceert, zo heeft ieder restaurant ook zijn eigen culinaire specialiteit. De meeste families hebben een gemengd bedrijf met visserij, boomgaarden en een toeristische uitspanning. Hotels en appartementen zijn volop voorradig vanaf het voorjaar tot de late herfst, maar ook kunt u hier overwinteren.
Ik ben hier in ieder jaargetijde en elke maand heeft zijn eigen charmes. Zelfs in de winter wordt het nooit echt koud. Er is dus altijd een buitenleven in de immer groene weelde van de sinaasappel- en olijvenboomgaarden, de met pijnbomen begroeide bergen met een weidse blik op de Saronische golf en eilanden.
Epidavros is voor mij een bron van aandacht en inspiratie.
