Hoe heerlijk is het dat ik werk kan doen waar ik al mijn talenten in kwijt kan!
Ik kijk met veel trots en voldoening terug op de eerste 6 maanden van 2015. Veel van wat ik graag wilde en waar ik jarenlang naartoe heb gewerkt is werkelijkheid geworden.
- Meer werk waarin ik mijn talenten kwijt kan
- Bouwen van ons eigen huis in Griekenland
- Meer vrije tijd en vaker naar Griekenland
Hierbij een greep uit al die mooie opdrachten met een toelichting
Bekrachtigen, samenwerken, luisteren en vragen stellen in de training solliciteren
Hoe heerlijk is het dat ik werk kan doen waar ik al mijn talenten in kwijt kan! Dit zei ik tegen Harry de Lange toen we begonnen aan een serie trainingen voor mensen die weer opnieuw moesten solliciteren. Ik werkte met hem als co-trainer en trainingsactrice. We hielpen de deelnemers om zich voor te bereiden op een sollicitatiegesprek, iets dat de meesten al vele jaren niet meer gedaan hadden. Ze zagen er erg tegenop en vonden het moeilijk zichzelf te profileren. Wij zagen het het als onze opdracht om ze te helpen in zichzelf te geloven en ze bewust te maken van hun persoonlijke krachten.
We lieten ze ontdekken waar ze goed in zijn en dat ook helder en krachtig te vertellen. De STAR, eigenlijk een vorm van storytelling, helpt om een talent of competentie aan te tonen. Fysieke oefeningen met houding en stem en pitchen helpen om je eigen kracht te ervaren.
En oefenen deden ze maar al te graag met mij in de rol van recruiter, of HRM adviseur, waarbij luisteren en de juiste vragen stellen van mijn kant hen hielp om hun verhaal compleet te maken. Wat een ontdekkingen leverde dat op. Wij waren blij met al die stralende gezichten aan het eind van de middag omdat ze meer vertrouwen in zichzelf hadden gekregen.
Harry en ik werkten voor het eerst samen, maar het leek wel of we het al jaren deden, zo vloeiend verliep de samenwerking. We vulden elkaar goed aan en gaven elkaar de ruimte om allebei het beste van onszelf te geven en daarmee het beste uit de deelnemers te halen.. We geven veel persoonlijke aandacht en feedback en houden ook van de dynamiek van afwisseling van werkvormen in een redelijk hoog tempo. We waren er goed in met z’n tweeën om ze allemaal uit de comfortzone te halen en daardoor een grote ervaring rijker te maken.
Profileren, vertrouwen en veiligheid in de workshops Talent en Elevatorpitch
De meeste mensen weten niet wat hun talenten zijn en vinden het ook eng om dat naar voren te brengen, om zichzelf te profileren. De workshops ‘talent ontdekken’ en ‘elevatorpitch’ die ik voor FNVprofessionals mocht geven, waren bedoeld voor mensen die op zoek waren naar een nieuwe baan of een andere invulling daarvan. Ik wilde er voor zorgen dat ze aan het eind van de middag gelukkig met hun ontdekkingen waren. Dat ze hun talent ontdekt hadden of een elevatorpitch gaven voor de groep.
Ik creëer vertrouwen en veiligheid door zelf open te zijn en door de ander te zien en die volledig te accepteren met alles wat er nu is. Ik geef individuele hulp en opbouwende adviezen om de ander te bekrachtigen.
Hun verhalen onthullen hun talenten en ik begeleid hen met vragen en doorvragen om achter het verhaal de persoonlijke kracht te ontdekken.
Presenteren vinden ze eng en toch doen ze het allemaal, bibberend soms, vol zelfkritiek, maar altijd met een applaus en positieve feedback. Dat maakt sterk.
Onthullen en verbinden in Teamcoachings
Ik mocht een paar teams begeleiden om verbinding en verdieping te bekrachtigen. Een heel groot team van 36 mensen en een klein team van 6 mensen. Dat is een groot verschil en toch ook weer niet. Ik gebruik dezelfde ingrediënten zoals storytelling, spel en de talking stick, maar op een heel andere manier zet ik ze in bij verschillende groepen, zodat de bijeenkomst dynamisch en interactief is.
Onthullen van persoonlijke verhalen lukt altijd heel goed, ook al denkt de opdrachtgever vaak dat ze dat niet zullen doen. Wat er op zo’n middag gebeurt is overweldigend. Vaak delen ze voor het eerst een persoonlijk verhaal over waar ze goed in zijn, over verlangens of normen. Wat het onderwerp dan ook mag zijn. Ik zie dat energie gaat stromen, dat ze elkaar toelachen, dat er iets is geopend.
Want het is waar: ‘Als je je verhaal vertelt, bestaat het ook echt. Daarmee laat je jezelf zien, en geef je aan dat jij er mag zijn.’ Jezelf laten zien en de ander zien, creëert verbinding. Je ziet elkaar op een andere manier dan voorheen, meer mens in de zakelijke wereld van alledag. Daar doe ik het voor.
Intuitief , creatief en flexibel samenwerken in de training Planningsgesprekken
Met Mas Visscher mocht ik een hele serie trainingen geven voor managers en directeuren om planningsgesprekken te gaan voeren. Kleine groepen, die ons de gelegenheid gaven om heel persoonlijk te werken. Zij was de trainer en ik de co-trainer en trainingsactrice. In onze samenwerking hebben we maar een blik of een enkel woord nodig van elkaar nodig om elkaar te begrijpen en bijv. het roer om te gooien, omdat de situatie iets anders van ons vraagt. Ik vind het heerlijk om samen te sparren over het programma en nieuwe oefeningen te bedenken of ter plekke in te passen.
Ik vroeg de managers/directeuren: Waarom doen jullie die gesprekscyclus eigenlijk? En hoe ga je je mensen inspireren? Omdat ik het gevoel had, dat daar nog bewustzijn ontbrak.
Ik zag Mas, goedkeurend knikken in mijn ooghoek. Ze stemde in met mijn interventie. Het bleek een eye-opener te zijn en niemand had er nog voldoende woorden voor. We brachten een nieuw item in het programma: pitchen. Dat gaf concrete antwoorden voor hun dagelijkse praktijk. En ik kon ze weer tips geven over de volgorde en woordgebruik van hun verhaal en natuurlijk de geloofwaardigheid. En Mas gaf tips vanuit het organisatieperspectief, omdat zij daar heel goed in is. Zo vullen wij elkaar perfect aan en daarom werken we graag met elkaar.
Inspireren, veiligheid waarborgen, aannames bijstellen in de Masterclass Storytelling.
Met een inspirerende groep startte ik op die vrijdag in Utrecht. Storytelling, wat is dat en wat kun je ermee? Voor mij is het zo klaar als een kontje en ik dacht het ook duidelijk en inspirerend over te kunnen brengen. Dat was ook zo, ze waren enthousiast en diepten met plezier persoonlijke verhalen op over verlangens en draken.
Toch vonden ze de vertaling naar hun dagelijkse praktijk lastig. Zo zie je maar, wat voor mij zo helder is, blijkt dat voor een ander niet te zijn. Dus haalde ik nog meer voorbeelden aan, om de link te leggen.
Langzamerhand begon het kwartje te vallen. Bij het eindspel, want tja, spelvormen kan ik toch niet laten, was het transformatieproces in volle gang. Herkenning, erkenning en stappen zetten, hoe versla je de draak? Net als bij de teams, een inzichtgevend en helend proces.
Actrice in Visual Storytelling om weer vertrouwen in een programma te krijgen
Een grote organisatie wilde een cruciaal software programma weer nieuw leven inblazen. Een moeizaam proces, niet erg aanlokkelijk of sexy, dus werd er naar creatieve middelen gezocht. Ik mocht het boegbeeld van de campagne zijn, de verpersoonlijking van het softwareprogramma. Zo ging ik op de foto, affiches, verscheen ik life en op video met het verhaal van Petra, de rots in de branding, op wie iedereen kon vertrouwen.
Een hele dag lang sprak ik, als Petra, met mensen in de organisatie en luisterde naar hun verhalen over de problemen van het programma en hielp ik hen om weer vertrouwen te krijgen. Het was leuk, speels, en het bleef hangen. Natuurlijk werd de actie daarna doorgezet met trainingen en andere hulpmiddelen, maar de toon was gezet. Petra was er voor de medewerkers en ze zou er alles aan doen om hen te helpen.
Spelen, tekst schrijven en leren en vertellen voor de camera. Ik vond het heerlijk. En omdat ik ook gewend ben aan de communicatiekant te werken, kon ik ook de gesprekjes op de werkvloer met veel plezier en goed resultaat voeren. Het moeizame onderwerp had een vrolijk, toegankelijk gezicht gekregen.
Ik wil al mijn opdrachtgevers van harte bedanken voor de mooie kansen die jullie mij gegeven hebben.
Dit waren enkele hoogtepunten van het eerste halfjaar, maar ik heb nog veel meer mooie opdrachten gedaan zoals trainingsactrice in adviesgesprekken voor communicatieadviseurs, coachings en assessments en als theaterdocent.
(Het feit dat ik niet alle opdrachtgevers noem in dit blog is louter om hen en de deelnemers te beschermen. Niet iedereen wil zijn verhaal op internet en dat respecteer ik. Op de pagina opdrachtgevers zie je voor wie ik werk en gewerkt heb.)
Karen de Vries
Bewaren
Bewaren
De moed om kwetsbaar te zijn
Brené Brown begint haar speech met een prachtig persoonlijk verhaal. Ze vertelt daarin hoe kwetsbaar ze zich voelde om voor een groot publiek een speech te houden. ‘If I do that, my life is over’.
De angst voor een presentatie kennen we allemaal.
Toen ik als actrice voorstellingen speelde in theaters was er altijd die angst vlak voor de voorstelling. Dan zat ik in de kleedkamer en dacht: ‘Wat doe ik hier? Waarom moet ik weer zo nodig dat podium op? Waarom zit ik niet lekker thuis op de bank. Veilig, zonder publiek, zonder kritische blikken’. Met trillende knieën begon ik aan de voorstelling omdat ik ook wist dat die angst maar een paar minuten duurde en dat ik me daarna overgaf aan het spel en genoot van onze voorstelling en de interactie met het publiek.
Exposure
Als je voor een publiek gaat staan dan stel je jezelf bloot, dat voelt kwetsbaar. Maar kwetsbaarheid is geen zwakte, je kwetsbaar opstellen is moedig. Het vergt moed om kwetsbaar te zijn, om jezelf te laten zien en om eerlijk te zijn, zegt Brené Brown in haar speech. En waarom zou je dat doen, de arena betreden? Om te laten zien wie jij bent, wat jij te vertellen hebt, om anderen te inspireren, om een verhaal of inzicht te delen. Omdat je er mag zijn. En als je niet laat zien wie jij bent en lekker thuis op de bank blijft zitten, veilig en onkwetsbaar, dan kwets je jezelf, want je mag er niet zijn.
Persoonlijk verhaal
Brené begint haar Ted talk met een persoonlijk verhaal. Dat raakt me meteen. Ik herken wat ze zegt, ik voel me aangesproken, ik deel haar gevoel. Het lijkt zo kwetsbaar om een persoonlijk verhaal te vertellen, maar juist dat maakt verbinding. We zijn mensen met ervaringen en gevoelens. Als we de verhalen over onze ervaringen en gevoelens met elkaar delen, dan mogen we mens zijn. Groeien doen we door te oefenen. Maar eerst is er herkenning en erkenning van wat zich werkelijk in ons roert. Dan de stap uit de comfortzone, het diepe in terwijl je net hebt leren zwemmen. Angst hoort erbij als je iets nieuws doet.
Spoken, critici
Op het Storytellingevent dat ik in mei 2013 organiseerde, besloot ik een persoonlijk verhaal te vertellen. Dat had ik nog nooit eerder gedaan voor een publiek: een persoonlijk verhaal vertellen. Ik had er erg veel zin in om weer eens op te treden, het was al weer zo lang geleden. Ik greep mijn kans. Maar dat persoonlijke verhaal? Welk verhaal over mij zouden de toehoorders interessant vinden? Zouden ze überhaupt wel geïnteresseerd zijn in mijn verhaal? Lekker belangrijk… mijn verhaal.
Alle spoken en critici in mij probeerden me van dat plan af te helpen. Toch bleef ik doorschrijven en gooide het ene na het andere idee weer weg. Angst regeerde. Iedere ochtend keek ik naar het bureautje waar mijn schrijfblok lag en ik liep er snel voorbij om ‘belangrijker’ zaken op de computer te doen. Tot ik genoeg van mijn vermijdingsgedrag kreeg. Ik ging zitten en schreef in één ruk het verhaal op dat ik ging vertellen. Dat had natuurlijk al liggen sudderen. Ik las het over en het was goed. Ik voelde dat het goed was. In mij danste alles van vreugde.
De Mentor
De volgende dag kwam de bevestiging. Ik kwam Machteld Hauer tegen in Utrecht. Zij was ooit mijn docent geweest in elementair spel en ik had enorm veel van haar geleerd. Zij vroeg zomaar ineens naar mijn verhaal : ‘Hoe ben je eigenlijk op die akademie (voor Expressie door woord en gebaar) terecht gekomen?’ Stomverbaasd keek ik haar aan en ik vertelde haar mijn verhaal, dat verhaal dat op mijn bureautje lag, met de obstakels die ik had moeten overwinnen, de teleurstellingen, angsten, herwonnen vrijheid. Onbewust was ze weer mijn mentor.
Huppelend, dansend vloog ik naar huis. Meteen belde ik mijn collega Paul van der Plas, op. ‘Wil jij naar mijn verhaal luisteren en feedback geven op mijn ‘performance’, vroeg ik hem, en ‘oh ja, ik heb ook een rol voor jou, want ik heb een dialoogje geschreven’.
Hij vond het geweldig leuk en zo kreeg ik de moed om het ook daadwerkelijk te gaan doen. Ik durfde weer en ik had er enorm veel plezier in. Ik ontdekte dat ik het nog kon en dat gaf me een krachtig gevoel en veel vreugde. Mijn publiek was enthousiast. Ik kreeg de mooiste complimenten, want ik had iets in henzelf geraakt, iets dat ze zelf ook voelden, iets herkenbaars en door die herkenning kan dat iets erkend worden en daarna opgeruimd of bloeien.
Laten we de moed hebben om kwetsbaar te zijn.
Karen de Vries
Epidavros 25 september 2014
Als je een goed verhaal vertelt, moet je het goed vertellen, anders gelooft niemand je.
Cru? Tja, maar ook waar. Ik zal je uitleggen waarom.
Om te inspireren moet je iets van jezelf laten zien. Jij bent het die we willen geloven. We willen door jou meegenomen worden in jouw beleving. De performance is het meest cruciale onderdeel van een presentatie.
Een verhaal of presentatie bestaat uit 3 componenten.
- De inhoud. Die ken je , want jij bent de expert op dat gebied
- De opbouw. De volgorde waarin je je verhaal vertelt en de ingrediënten die je gebruikt zoals een verhaal, een voorwerp, humor, bewijs enz. Dit is met een beetje oefening en een checklist gemakkelijk te leren.
- De performance. De manier waarop je je verhaal vertelt. Daar speelt angst een grote rol in, maar ook onbekendheid met de techniek van vertellen. Hoe je via contact met jezelf, de woorden en de beelden, contact met de zaal maakt. Daar heb je hulp bij nodig.
In dit artikel laat ik je twee video’s zien van TEDx presentaties waarin je ziet dat de performance het verschil maakt.
Waarom laat de eerste spreker een pijnlijk gevoel achter en waar komt het door dat de tweede spreker inspireert?
Ook geef ik je alvast 10 tips om zelf mee aan de slag te gaan.
Laat jezelf zien
Heleen Mees geeft een presentatie voor TEDx. Daar is ze voor uitgenodigd omdat zij over een bepaald onderwerp heel veel weet en belangrijke inzichten mag delen.
Ze start als volgt
Today I will share with you something that I am passionate about.
It’s about a place where exiting and stunning things happen.
Die zinnen zouden een verwachting, een gevoel van nieuwsgierigheid moeten opwekken, maar dat doen ze niet. Dus de tekst is goed, maar het werkt niet omdat ze spreekt zonder passie, niet spannend, opwindend , of boeiend maar het is wel verbazingwekkend. Tekst en vertolking zijn niet congruent. En daardoor geloof ik niks van die spannende passie, erger nog: het wordt een saaie lezing. En dat weet ik al in de eerste 16 seconden. Kijk even mee.
Aan het eind van de lezing laat ze wel degelijk heel voorzichtig een kleine glimp van haar passie laat zien, als ze over abstracte kunst spreekt. Het is dus jammer voor haar en voor haar publiek, want ze heeft die passie wel degelijk, alleen kan ze hem niet overbrengen.
Ze staat stevig op twee benen, recht voor het publiek, maar de woorden komen alleen uit haar hoofd. Ze maakt geen contact met haar passie, gevoel en haar innerlijke beweging. Ze blijft in haar hoofd zoeken naar de volgende zin en maakt daardoor geen contact, niet met zichzelf en niet met de zaal. Zo zie je dat een goede inhoud, een redelijk goede opbouw en een goeie tekst niet garant staan voor een goede presentatie.
De les die we uit deze video kunnen trekken is dat je bereid moet zijn om jezelf te openen en te laten zien waar jij voor staat, wat jou raakt en wat belangrijk voor jou is. Jij bent de presentator, de verteller, het gaat om jou. Je publiek komt voor jou, voor jouw verhaal. Alleen jij kunt ze erbij betrekken, zelfs al je inhoud niet wereldverbeterend is, of je opbouw rammelt wat. Als jij ervoor gaat, geloven ze in jou.
Zijn beleving wordt mijn beleving
Hoe vertel je nu een goed verhaal? Nu komt een heel inspirerend voorbeeld.
Jimmy Nelson’s TEDx speech gaat over waarom en hoe en wat hij fotografeerde. Hij vertelt zijn verhalen alsof hij ze opnieuw beleeft, beeldend en zonder gêne en zo mogen we meeleven met zijn avonturen. Hij durft ook over zijn onhandigheden te spreken, we mogen even mee naar binnen kijken en voelen wat hij voelde. Dat alles maakt hem uitermate geloofwaardig.
Hij spreekt vaak te snel, struikelt zelfs over zijn woorden, dat is wat passie kan doen, maar ik mis geen woord en hang aan zijn lippen. Zijn beleving wordt mijn beleving. Ik wil mee op reis met hem. En natuurlijk zit daaronder een goede inhoud en een goede opbouw .
Masterclass inspirerend vertellen
Om een verhaal zo te kunnen vertellen dat het je luisteraars boeit, heb je een boel werk te doen. In de Masterclass inspirerend vertellen leer je hoe je jouw verhaal goed vertelt en hoe je een verhaal opbouwt.
10 tips
Hier alvast 10 tips om zelf mee aan de slag te gaan. ( er zijn er natuurlijk wel 100, maar die leer je dan in de les)
De Griekse redenaar Demosthenes (384-322 voor Chr.) oefende het spreken aan zee boven de branding en de wind uit om zijn stem kracht te geven.
1- Oefen je presentatie hardop, staand en spreek tot een denkbeeldig publiek.
2- Sta rechtop, zet je voeten iets uit elkaar en kijk je denkbeeldige publiek aan.
3-Verbeeld je hoever je stem moet reiken en spreek daar naartoe. Je kunt voor een raam gaan staan en naar de huizen aan de overkant spreken, zonder te gaan gillen.
4- Leg je hand op je buik, adem daar naartoe en voel de rust die daarvan uitgaat. ( tijdens het oefenen)
5- Spreek rustig, proef ieder woord en leg ieder woord bij je denkbeeldige publiek neer. ( tijdens het oefenen)
6- Laat je armen, handen en mimiek hun werk doen, zij weten hoe ze woorden ondersteunen met hun gebaren.
7- Geef de woorden hun eigen betekenis in klank mee en ga er niet op duwen om nadruk te leggen.
8- Vertel in je presentatie een persoonlijk verhaal ter illustratie/inspiratie.
9- Schets een beeld in je verhaal.
10- Oefen net zo vaak tot je met gemak je hele verhaal kunt doen.
Ik wens je veel succes en als je hulp nodig hebt, mail of bel me dan, want ik kan je ook coachen of kom naar de masterclass.
Karen de Vries
Als kind wilde ze verhalenverteller en journalist worden. Maar dat was ze de rest van haar leven helemaal vergeten totdat …. Plotseling kwam dat oeroude, kinderlijke verlangen weer boven.
Nienke wilde heel graag overtuigend leren presenteren en ‘iets’ met verhalen. Al een paar keer had ze contact met me opgenomen over de workshops die ik gaf, maar telkens lukte het niet om deel te nemen. Ik wilde haar vraag graag honoreren en stelde haar voor om haar persoonlijk te coachen.
Ze had twee uur van haar baas gekregen en ik zocht haar op.
Ze werkt voor een organisatie die microkredieten verstrekt. Mooie verhalen in overvloed dus, dacht ik. Wat er in deze coaching gebeurde is het verhaal van ‘word wie je bent’.
Ze begon haar presentatie. ‘Ik ga jullie het verhaal van Mipou, de cacaoboer vertellen’ en ze liet een mooi plaatje van de cacaoboer zien.
‘Onze organisatie heeft meer dan 30 kantoren over de hele wereld…’ En toen vertelde ze het verhaal over haar organisatie met cijfers en feiten. Ik haakte af.
‘Welk verhaal wil je nu vertellen? Dat van Mipou of de statische gegevens van jouw bedrijf?’ vroeg ik haar. Het kwartje viel meteen. ‘Ohhh’, zei ze, ‘ik heb niks over Mipou verteld’.
Inderdaad en ik wil graag het verhaal van Mipou horen van begin tot eind.
Ik stelde haar een aantal vragen over de reis die Mipou had gemaakt om een succesvolle cacaoboer te worden. ‘Hoe ging het met hem en zijn gezin voordat hij het microkrediet kreeg? Hoe kreeg hij contact met jullie?’
En zo had ik nog een hele hoop vragen over de werkelijke situatie, omdat ik er echt een beeld van wilde krijgen.
‘Dat is wat ik wil horen en zien, dat beroert mijn hart, daar krijg ik tranen van in mijn ogen’, vertelde ik haar.
Het was even heel stil. ‘Maar die dingen weet ik allemaal niet’ zei ze zachtjes. Ze was geraakt.
‘Jij reist toch regelmatig naar jullie kantoren? Zou het mogelijk zijn om Mipou te interviewen, zodat je zijn verhaal kunt vertellen?‘ vroeg ik haar.
Toen kwamen de tranen. ‘Weet je’ zei ze, ‘nu herinner ik me pas weer dat ik als kind journaliste wilde worden en verhalen wilde schrijven. Dat was ik helemaal vergeten!’
Toen was ik geraakt en even stil.
Dat is het mooiste wat er kan gebeuren in een coaching. Dat iemand zijn werkelijke verlangen en talent vindt.
We maakten een pad voor de reis naar haar bestemming. met behulp van het GROWTHmodel. We creëerden haar nieuwe persoonlijke verhaal. Toen oefenden we nog even met haar presentatievaardigheden, zoals stemgebruik, stiltes en overdracht. Door alles heen zag ik haar glinsterende ogen en haar plezier in de nieuwe ontdekking.
Ze gaat worden wie ze eigenlijk is: Een verhalenverteller.
Een bedrijfsvideo is een prachtig promotiemiddel.
Je kunt er je boodschap in kwijt, je bent zichtbaar, het is persoonlijk en je kunt het op alle social media promoten. Een bedrijfsvideo is zeer populair onder zzp-ers die hun producten willen verkopen.
Er zit echter ook een gevaarlijke kant aan. Veel filmpjes slaan de plank mis, omdat de verteller de techniek van vertellen en overdracht mist. De inhoud is goed maar de presentatie enthousiasmeert niet. Dat komt o.a. door:
1- Er is te weinig beweging in de tekst en in het gezicht.
2- Er wordt alleen zakelijke informatie gedeeld.
3- De volgorde of structuur van het verhaal is zodanig dat ik eerst saaie, zakelijke informatie moet beluisteren voor ik meegenomen word in het verhaal.
Het resultaat is dat ik afhaak en ook de volgende keer niet meer kijk. Ik denk dat het een saai of moeilijk product is. De video werkt dan tegen je in plaats van voor je.
Je hebt een goed product, je bent er enthousiast over, de kijker heeft er echt iets aan, maar door je manier van presenteren breng je het tegenovergestelde over: Saai, moeilijk, koel, zakelijk. Die klant koopt jouw product niet. Jammer, want je hebt er veel werk ingestoken en nu werkt het niet (voldoende) voor je.
Een videopresentatie spreekt tot de kijker als je je boodschap overbrengt met passie en de kijker enthousiast maakt.
Hoe enthousiasmeer je de klant dan wel met je video? Hier volgen 3 tips.
1- Schrijf tekst met veel gewone, dagelijkse woorden. Abstracte woorden en zakelijke taal hebben geen innerlijke beweging en kunnen daardoor alleen zakelijk uitgesproken worden. Daarmee kun je niemand enthousiasmeren.
2- Geef de tekst de beweging mee die het heeft. Het woord ‘mooi’ heeft een andere kleur dan het woord ‘mislukking’.
3- Geef een voorbeeld, waarin de kijker zich kan herkennen.
Ik wens je veel succes met jouw bedrijfsvideo.
Wil je feed-back op jouw video, neem dan contact met me op.
Of kom naar de workshop verhalen vertellen waarin je leert om een verhaal levendig te vertellen en hoe je een authentiek verhaal kunt inzetten in een training of je video.
