In toneelspelen komen vele disciplines uit communicatie, presentatie en teambuilding samen.
Theater maken is daarom een hele inspirerende, creatieve en effectieve vorm om ook als trainer jezelf te ontwikkelen en theatrale werkvormen te leren die je daarna zelf met je eigen groepen kunt doen.
Communicatie
Non verbale en verbale communicatie worden bewust ingezet. Alles wat je laat zien op het toneel heeft een betekenis. Je leert vanzelf helder te communiceren naar je medespelers en naar het publiek. Als je aan je neus krabt, dan heeft dat op het toneel een betekenis. Als je een woord met een emotie uitspreekt, dan krijgt het woord een specifieke betekenis. Vele woorden bewegen, innerlijk en uiterlijk en als je bij die beweging nog iets extra’s voegt geef je een hele bijzondere betekenis.
Als je toneel speelt wordt je je bewust van je non-verbale en verbale zeggingskracht.
Presentatie
Acteurs presenteren een rol, een toneelstuk. Het is de bedoeling dat het publiek meteen voelt en begrijpt wat de acteurs willen overbrengen. Stem, houding, beweging, tekst, samenspel en vormgeving zijn de geheimen van de overdracht.
In mijn theatercursussen zingen we, maken we samen geluiden en geven de woorden de klank die ze van zichzelf hebben. Zo leer je de kracht van je stem en adem te gebruiken, zodat de woorden vanzelf binnenkomen bij het publiek, opdat ze met je mee gaan ademen.
We werken met houding en beweging en zoeken samen naar de meest sprekende en authentieke uitdrukkingsvormen. We geven beweging aan de tekst, aan emoties.
De vormgeving is een hulpmiddel om de zeggingskracht te vergroten, om een sfeer neer te zetten, om ons verhaal in een context te plaatsen.
In onze presentatie (de voorstelling) zit alles wat wij zelf hebben gegeven en wij dragen dit over aan ons publiek om ze mee te laten leven, ademen en begrijpen.
Teambuilding
Theater maak je samen in een groep. De onderlinge afhankelijkheid is groot. Alle spelers geven een opbouwende bijdrage aan het einddoel: Een mooie voorstelling. De inspirerende werking op elke speler is enorm. Het proces van een voorstelling maken vergelijk ik altijd met een piramide. We beginnen heel breed, onderaan de piramide, met alle ideeën en vondsten van de hele groep. Langzamerhand ontstaan er vanzelf keuzes, of ik hak als regisseur de knopen door, en het topje van de piramide is de voorstelling.
Een voorstelling kan alleen slagen met de positieve bijdragen van alle deelnemers.
Creativiteit
Het maken van een voorstelling samen met een groep haalt alle creativiteit in je naar boven. Het is één grote ontdekking, omdat we er aan beginnen als we nog niet weten waar we uitkomen. Vol vertrouwen starten we en het geeft mij en ons iedere keer weer een enorme voldoening omdat we het beste uit onszelf halen.
Trainers
Wil je je eigen creativiteit (her)ontdekken en/of verruimen? Wil je je eigen communicatieve vaardigheden en presentatievaardigheden vergroten? Wil je theatrale werkvormen, die je alleen door ervaring door kunt geven, leren?….Ga dan spelen als acteur in een (amateur)theatergroep.
Theatervakantie in Epidavros
Theater en vakantie, dat is ook echt zo. Samen met een groep speel je een Griekse tragedie in mijn eigen openluchttheater. We spelen ook een mooie poëtische tekst met een oud verhaal dat psychologisch, mythisch, geschiedkundig en persoonlijk vele mogelijkheden en inspiratie geeft.
We spelen het in Epidavros en dat is bijzonder. Want Epidavros zelf is een mythische plek en de antieke plaats Epidavros heeft een betekenis in het toneelstuk.
De schepen naar het mythologische Troje (1200 v. Chr.) vertrokken volgens Homerus in de “Ilias”, ook uit deze haven, die je vanuit ons theater, “Het Pevkotheatro” ziet liggen. Tijdens de cursus zullen we ook excursies maken naar het beroemde openluchttheater van Epidavros en daar voorstellingen bezoeken van de antieke tragedies. Je zit op de antieke stenen banken, zoals de mensen dat 2500 jaar geleden ook deden.
Je repeteert zelf een ochtend in dit immense theater, waar je leert je stem en beweging naar de hoogste regionen te zenden.
We bezoeken Mycene, de oude burcht van Agamemnon en spelen daar onze monologen en dialogen.
Epidavros is een oase aan de Saronische golf, waar je je toneeltekst leert aan het strand of op een terras.
Het kleine vissersdorp laat je kennis maken met de aandachtrijke, langzame en rijke Griekse hedendaagse cultuur. Lekker eten aan de haven, sinaasappels plukken in een boomgaard, herkend worden bij de bakker, zwemmen in een lauwe zee, de avondparade aanschouwen vanaf je terras, altijd een praatje of lekker alleen.
Accommodatie
Karen kent Epidavros heel goed. Er is voor iedereen een mooie accommodatie aanwezig. Kom je alleen, of kom je met je partner of gezin? Het is allemaal mogelijk. Op de website heeft Karen een keuze gemaakt voor drie geheel verschillende accommodaties. Maar er is meer en als je zin hebt in iets anders, vraag me maar.
Theatervakantie in Griekenland. De informatie vind je op Theatervakantie Epidavros.
Bel me of mail me met al je vragen.
De prijs op de pagina is exclusief accommodatie en de reis. Alles inclusief staat gelijk aan een 5- daagse training in Nederland. Nu krijg je 2 weken les en leer je zoveel over (je eigen) communicatie, presentatie, teambuilding en theatrale werkvormen, dat je het komend seizoen jezelf zult verrassen en daarbij is het nog vakantie ook.
Reageer, vraag, laat je passie spreken en deel met ons. Velen gingen je al voor. Lees hun reacties op: Reacties cursisten Karidiès Epidavros
Als een lachende Engel ligt ze in de diepte, haar vleugels wijd gespreid naar het noorden en zuiden. “Welkom”zegt ze, “kom naar beneden”.
Aaaaah Epidavros, zoals de Epidavrianen de afkorting A. Epidavros voor Archaia Epidavros op de bewegwijzering gelukzalig uitspreken. Aaaaah Epidavros betekent: heerlijk, vertrouwd, thuis.
Haar brede lach omhelst de Saronische golf, haar hoofd is de Akropolis, die werd bewaakt door Athene, Asklepios, Apollo en Afrodite. Artemis kijkt onafhankelijk toe vanaf de berg aan vaste wal, de jageres van het woud. Hera heeft haar eigenwijze, koninklijke plaats ingenomen op de heuvel bij de haven. Haar zie je meteen bij aankomst uit zee. Zij heeft status, de moeder, die waakt over de huiselijke haard en patrones van het hele gebied is.
Aaaaah Epidavros wordt nog steeds door de Goden bewaakt. Onbewust, onvermoeibaar en eeuwig houden ze de wacht en brengen geluk en blijdschap in het hart.
Aaaaah Epidavros, zo roep ik de met vreugde de Goden aan als ik thuiskom.
Met weemoed groet ik hen, Aaaaah Epidavros, als ik weer vertrek.
Tot gauw.
Al sinds 1996 geeft Karen de Vries cursussen Griekse tragedie in Epidavros. Vele amateurtoneelspelers hebben in de loop der jaren, Elektra, Agamemnon, Wraakgodinnen en andere prachtige Griekse tragedies gespeeld op deze inspirerende locatie.
In de nabijheid van het beroemde antieke theater van Epidavros, waar we elke zomer weer genieten van de mooiste, ontroerendste en vernieuwende voorstellingen van Griekse tragedies en komedies.
Twee weken lang spelen we met de poëtische teksten van Aischylos, Sofokles of Euripides. De mythische verhalen en de omgeving inspireren ons. Tot slot geven we een uitvoering in het Pevkotheater, een klein openluchttheater in de schaduw van twee hele grote pijnbomen. We spelen in het Nederlands en onze Griekse toeschouwers en meer-talige toeristen genieten elk jaar weer van het schouwspel.
Terwijl heel Europa geteisterd wordt door enorme hoeveelheden sneeuw of water en daardoor overstromingen en verkeerschaos is het in Griekenland warm. Sinds 1920 is de kerstvakantie niet zo warm geweest in Griekenland.
‘sMiddags een aangenaam zonnetje en de temperatuur loopt wel op tot 21 graden, ‘savonds fris, rond de 10 graden, af en toe een wolk of een bui. Voor Nederlandse begrippen is het hier voorjaar.
Iedere dag wandelen we door de bergen, waar bijna alles groen is, want de olijven-, sinaasappels -en pijnbomen zijn altijd groen. De weinige winterse kale bomen hier zijn walnoten- en vijgebomen.
Iedere berg heeft zijn eigen assortiment aan bloemen, kruiden en wilde eetbare planten. Wij kennen hun voorkeur goed en laten ons graag door hen verwennen.
Op het eiland plukken we kleine wilde witte narcissen, die nu het huis vullen met hun zoete geur.
Onder de tempel van Artemis op de berg Katarachi plukken we Sfongos, een wilde groente met een zoete smaak, Anemonen in alle kleuren lila, roze en blauw en nog heel jonge tijm.
Op Sarandakoupi plukken we Agria anginarakia, wilde artisjokken bladeren, met een bittere smaak.
Op Yialassi plukken we verschillende soorten wilde groenten: Sfongos, Radiki, Prikatsiles, Dakria tis elias, teveel soorten om op te noemen, die ik niet bij de Nederlandse naam ken en knalblauwe Irissen.
Sommige bomen hangen zwaar van de olijven, anderen zijn al geplukt en sommige hebben dit jaar geen vrucht. Om het jaar geeft de boomgaard olie. Ook wij hebben dit jaar te weinig om te laten persen, maar de oogst van vorig jaar volstaat nog tot de winter van 2010.
Merli’s , Navalina’s ,New Hall ( wintersinaasappelen), grote sappige Clementines, andere exotische mandarijnesoorten zoals Tzatzoumes, Kino en gele en rode grapefruits plukken we in onze boomgaard. De citroenboom in de tuin hangt zwaar van de vruchten. De munt wringt kleine groene kopjes uit de dikke rode klei omhoog , de selderij en de venkel staan fier overeind. Ann de granaatappelboom vinden we nog een sappige volrode vrucht, dat is dan wel de allerlaatste van het seizoen.
Op het strand vind ik alle kleuren stenen voor mijn tegels.
Dagelijks komen we met zakken vol natuur weer thuis. We smullen er goed van en ook in de werkplaats gaat iedere steen wel 5 x door mijn handen voor hij een plaatsje krijgt in een tegel of ander object.
De natuur schenkt onvoorwaardelijk en gul en voor iedere bloem, vrucht, kruid of steen bedank ik de natuur ruimhartig.
Het nieuwe jaar begon met storm. Wordt het een stormachtig jaar hier?
4 januari 2010
Het strand van Panajitsa is bezaaid met bruine en grijze stenen. De zee is helder omdat de bodem rotsachtig is en weinig zand heeft. Panajitsa op het plateau kijkt trots en kwetsbaar richting het dorp. Het kleine witte kerkje staat alleen en is recentelijk versierd met moderne fresco’s van heiligen.
Op dit strand verzamel ik altijd ronde grijze en bruine stenen. Ze liggen er met miljoenen en allemaal met dezelfde kleur en vorm. Ideaal voor mijn mozaiektegels. Deze keer kwam ik niet op het strand om stenen te verzamelen, want ik had in de werkplaats nog een kist vol grijze stenen die wachtten op verwerking. Ik kwam om stil van het strand te genieten, terwijl Dimitris chorta plukte op de steile berghelling achter het strand.
Een grijs-groene steen glinsterde aan de waterrand. Mijn lievelingskleur en altijd zo moeilijk te vinden op de andere strandjes waar ik ernaar zoek. Ik raapte hem verrast op en zag meteen verschillende anderen, mooie ronde vormen en sommigen met een vleugje rood of bruin. Kleine, grote, veelkleurig, rond, plat, langwerpig. Dit strand lag vol met deze kleur.
Waarom had ik dat nooit eerder gezien?
Ik was verblind geweest door de bruin-grijze massa en had de groen-grijze niet opgemerkt. Nu pas zag ik ze liggen en werkelijk overal om me heen. Gulzig verzamelde ik twee zakken vol.
Terwijl ik op de vloedheuvel zat, viste ik de één na de ander van het strand. Plotseling zag ik ze niet meer.
De zakken vol, mijn rug deed pijn en mijn aandacht verslapte. Zouden ze op zijn? Statistisch gezien onmogelijk, maar toch?
Ik liep weer langs de waterlijn en daar schitterden ze weer, in grote getalen. Gelukkig.
Ach ja, schoot het door mij heen: “Aandacht, focus op dat ene”.
Ik bedankte het strand, het inzicht en zei de stenen goedendag tot de volgende keer.
Een nieuwe serie mozaïek-tegels maakte beelden in mijn hoofd.
