Hoe heerlijk is het dat ik werk kan doen waar ik al mijn talenten in kwijt kan!
Ik kijk met veel trots en voldoening terug op de eerste 6 maanden van 2015. Veel van wat ik graag wilde en waar ik jarenlang naartoe heb gewerkt is werkelijkheid geworden.
- Meer werk waarin ik mijn talenten kwijt kan
- Bouwen van ons eigen huis in Griekenland
- Meer vrije tijd en vaker naar Griekenland
Hierbij een greep uit al die mooie opdrachten met een toelichting
Bekrachtigen, samenwerken, luisteren en vragen stellen in de training solliciteren
Hoe heerlijk is het dat ik werk kan doen waar ik al mijn talenten in kwijt kan! Dit zei ik tegen Harry de Lange toen we begonnen aan een serie trainingen voor mensen die weer opnieuw moesten solliciteren. Ik werkte met hem als co-trainer en trainingsactrice. We hielpen de deelnemers om zich voor te bereiden op een sollicitatiegesprek, iets dat de meesten al vele jaren niet meer gedaan hadden. Ze zagen er erg tegenop en vonden het moeilijk zichzelf te profileren. Wij zagen het het als onze opdracht om ze te helpen in zichzelf te geloven en ze bewust te maken van hun persoonlijke krachten.
We lieten ze ontdekken waar ze goed in zijn en dat ook helder en krachtig te vertellen. De STAR, eigenlijk een vorm van storytelling, helpt om een talent of competentie aan te tonen. Fysieke oefeningen met houding en stem en pitchen helpen om je eigen kracht te ervaren.
En oefenen deden ze maar al te graag met mij in de rol van recruiter, of HRM adviseur, waarbij luisteren en de juiste vragen stellen van mijn kant hen hielp om hun verhaal compleet te maken. Wat een ontdekkingen leverde dat op. Wij waren blij met al die stralende gezichten aan het eind van de middag omdat ze meer vertrouwen in zichzelf hadden gekregen.
Harry en ik werkten voor het eerst samen, maar het leek wel of we het al jaren deden, zo vloeiend verliep de samenwerking. We vulden elkaar goed aan en gaven elkaar de ruimte om allebei het beste van onszelf te geven en daarmee het beste uit de deelnemers te halen.. We geven veel persoonlijke aandacht en feedback en houden ook van de dynamiek van afwisseling van werkvormen in een redelijk hoog tempo. We waren er goed in met z’n tweeën om ze allemaal uit de comfortzone te halen en daardoor een grote ervaring rijker te maken.
Profileren, vertrouwen en veiligheid in de workshops Talent en Elevatorpitch
De meeste mensen weten niet wat hun talenten zijn en vinden het ook eng om dat naar voren te brengen, om zichzelf te profileren. De workshops ‘talent ontdekken’ en ‘elevatorpitch’ die ik voor FNVprofessionals mocht geven, waren bedoeld voor mensen die op zoek waren naar een nieuwe baan of een andere invulling daarvan. Ik wilde er voor zorgen dat ze aan het eind van de middag gelukkig met hun ontdekkingen waren. Dat ze hun talent ontdekt hadden of een elevatorpitch gaven voor de groep.
Ik creëer vertrouwen en veiligheid door zelf open te zijn en door de ander te zien en die volledig te accepteren met alles wat er nu is. Ik geef individuele hulp en opbouwende adviezen om de ander te bekrachtigen.
Hun verhalen onthullen hun talenten en ik begeleid hen met vragen en doorvragen om achter het verhaal de persoonlijke kracht te ontdekken.
Presenteren vinden ze eng en toch doen ze het allemaal, bibberend soms, vol zelfkritiek, maar altijd met een applaus en positieve feedback. Dat maakt sterk.
Onthullen en verbinden in Teamcoachings
Ik mocht een paar teams begeleiden om verbinding en verdieping te bekrachtigen. Een heel groot team van 36 mensen en een klein team van 6 mensen. Dat is een groot verschil en toch ook weer niet. Ik gebruik dezelfde ingrediënten zoals storytelling, spel en de talking stick, maar op een heel andere manier zet ik ze in bij verschillende groepen, zodat de bijeenkomst dynamisch en interactief is.
Onthullen van persoonlijke verhalen lukt altijd heel goed, ook al denkt de opdrachtgever vaak dat ze dat niet zullen doen. Wat er op zo’n middag gebeurt is overweldigend. Vaak delen ze voor het eerst een persoonlijk verhaal over waar ze goed in zijn, over verlangens of normen. Wat het onderwerp dan ook mag zijn. Ik zie dat energie gaat stromen, dat ze elkaar toelachen, dat er iets is geopend.
Want het is waar: ‘Als je je verhaal vertelt, bestaat het ook echt. Daarmee laat je jezelf zien, en geef je aan dat jij er mag zijn.’ Jezelf laten zien en de ander zien, creëert verbinding. Je ziet elkaar op een andere manier dan voorheen, meer mens in de zakelijke wereld van alledag. Daar doe ik het voor.
Intuitief , creatief en flexibel samenwerken in de training Planningsgesprekken
Met Mas Visscher mocht ik een hele serie trainingen geven voor managers en directeuren om planningsgesprekken te gaan voeren. Kleine groepen, die ons de gelegenheid gaven om heel persoonlijk te werken. Zij was de trainer en ik de co-trainer en trainingsactrice. In onze samenwerking hebben we maar een blik of een enkel woord nodig van elkaar nodig om elkaar te begrijpen en bijv. het roer om te gooien, omdat de situatie iets anders van ons vraagt. Ik vind het heerlijk om samen te sparren over het programma en nieuwe oefeningen te bedenken of ter plekke in te passen.
Ik vroeg de managers/directeuren: Waarom doen jullie die gesprekscyclus eigenlijk? En hoe ga je je mensen inspireren? Omdat ik het gevoel had, dat daar nog bewustzijn ontbrak.
Ik zag Mas, goedkeurend knikken in mijn ooghoek. Ze stemde in met mijn interventie. Het bleek een eye-opener te zijn en niemand had er nog voldoende woorden voor. We brachten een nieuw item in het programma: pitchen. Dat gaf concrete antwoorden voor hun dagelijkse praktijk. En ik kon ze weer tips geven over de volgorde en woordgebruik van hun verhaal en natuurlijk de geloofwaardigheid. En Mas gaf tips vanuit het organisatieperspectief, omdat zij daar heel goed in is. Zo vullen wij elkaar perfect aan en daarom werken we graag met elkaar.
Inspireren, veiligheid waarborgen, aannames bijstellen in de Masterclass Storytelling.
Met een inspirerende groep startte ik op die vrijdag in Utrecht. Storytelling, wat is dat en wat kun je ermee? Voor mij is het zo klaar als een kontje en ik dacht het ook duidelijk en inspirerend over te kunnen brengen. Dat was ook zo, ze waren enthousiast en diepten met plezier persoonlijke verhalen op over verlangens en draken.
Toch vonden ze de vertaling naar hun dagelijkse praktijk lastig. Zo zie je maar, wat voor mij zo helder is, blijkt dat voor een ander niet te zijn. Dus haalde ik nog meer voorbeelden aan, om de link te leggen.
Langzamerhand begon het kwartje te vallen. Bij het eindspel, want tja, spelvormen kan ik toch niet laten, was het transformatieproces in volle gang. Herkenning, erkenning en stappen zetten, hoe versla je de draak? Net als bij de teams, een inzichtgevend en helend proces.
Actrice in Visual Storytelling om weer vertrouwen in een programma te krijgen
Een grote organisatie wilde een cruciaal software programma weer nieuw leven inblazen. Een moeizaam proces, niet erg aanlokkelijk of sexy, dus werd er naar creatieve middelen gezocht. Ik mocht het boegbeeld van de campagne zijn, de verpersoonlijking van het softwareprogramma. Zo ging ik op de foto, affiches, verscheen ik life en op video met het verhaal van Petra, de rots in de branding, op wie iedereen kon vertrouwen.
Een hele dag lang sprak ik, als Petra, met mensen in de organisatie en luisterde naar hun verhalen over de problemen van het programma en hielp ik hen om weer vertrouwen te krijgen. Het was leuk, speels, en het bleef hangen. Natuurlijk werd de actie daarna doorgezet met trainingen en andere hulpmiddelen, maar de toon was gezet. Petra was er voor de medewerkers en ze zou er alles aan doen om hen te helpen.
Spelen, tekst schrijven en leren en vertellen voor de camera. Ik vond het heerlijk. En omdat ik ook gewend ben aan de communicatiekant te werken, kon ik ook de gesprekjes op de werkvloer met veel plezier en goed resultaat voeren. Het moeizame onderwerp had een vrolijk, toegankelijk gezicht gekregen.
Ik wil al mijn opdrachtgevers van harte bedanken voor de mooie kansen die jullie mij gegeven hebben.
Dit waren enkele hoogtepunten van het eerste halfjaar, maar ik heb nog veel meer mooie opdrachten gedaan zoals trainingsactrice in adviesgesprekken voor communicatieadviseurs, coachings en assessments en als theaterdocent.
(Het feit dat ik niet alle opdrachtgevers noem in dit blog is louter om hen en de deelnemers te beschermen. Niet iedereen wil zijn verhaal op internet en dat respecteer ik. Op de pagina opdrachtgevers zie je voor wie ik werk en gewerkt heb.)
Karen de Vries
Bewaren
Bewaren
Goed luisteren en de juiste vragen stellen is ook Storytelling!
Na afloop van de training bespraken de trainer en ik de gebeurtenissen in de training die we net hadden gegeven. Er waren mooie stappen gezet door de deelnemers in hun persoonlijke ontwikkeling. Dat was ook het onderwerp van de training: persoonlijke effectiviteit en ik had als trainingsactrice de deelnemers geholpen met oefenen.
Het was een klein groepje van 6 mensen in een technisch beroep. We hadden veel geoefend met situaties waarin ze het moeilijk vonden om effectief te communiceren. Hele slimme nerds zou je kunnen zeggen. Gespecialiseerd op hun eigen terrein en weinig communicatief.
Hun vragen besloegen het veld van feedback, slecht nieuws, aansluiten bij de ander, uitleg geven, samen werken en de elevatorpitch.
Maar Erik (laten we hem zo noemen), de trainer zat ergens mee. Dat voelde ik.
‘Jij houdt je toch ook met Storytelling bezig’ zei hij, toen ik er naar vroeg. Ik knikte ja, want ik merkte dat hij met een verhaal wilde komen.
‘Een opdrachtgever begon daarover laatst bij een intakegesprek. Of ik ook Storytelling gebruikte in de training. Ik voelde me wat ongemakkelijk, want dat is niet één van sterke kanten’, zei hij en het klonk heel serieus. Hij zat er echt mee. Hij zat gespannen op de tafel, keek me fronsend en somber aan, de voeten over elkaar geslagen, zijn handen geklemd om het tafelblad .
‘Ik ben geen acteur zoals jij’, zei hij. ‘Mij gaat het niet zo gemakkelijk af om een een goed verhaal aan een groep te vertellen. En bovendien, wat schiet ik er mee op. Wat voor verhaal en wat doe ik er dan mee? Begrijp me goed zei hij. Ik ga regelmatig naar het theater en een goed verhalenverteller, daar geniet ik enorm van en daar heb ik heel veel respect voor. Maar in een training? En toen las ik ook iets over Corporate Storytelling, dat klinkt heel interessant, maar is ook niet geschikt voor de trainingen die ik geef.’
En toen was het stil.
Wandelgangenpraat
Op de gang hoorden we een groep luidruchtig praten met elkaar. We luisterden er even naar.
We vingen wat flarden op van een klacht over een leidinggevende, die niet luistert en toch doet wat hij zelf wil.
‘Dat is ook Storytelling’, zei ik hem. Hij keek me vragend aan.
‘Dat zijn verhalen die in organisaties verteld worden en als je die oppakt en er goed naar luistert en de juiste vragen stelt dan heb je een hoop materiaal waar je mee aan de slag kunt.
Kees
‘Weet je nog, toen ik in de simulatie met Kees overging naar coachend spelen en vragen stelde over zijn wensen?’
‘Ja dat was een goeie move’, zei Erik, ‘want toen werd duidelijk dat Kees geblokkeerd werd door zijn eigen overtuiging; dat de ander hem toch niet snapt.’
‘Precies’, zei ik. ‘ Ik deed dat omdat de rol van de leidinggevende die ik speelde, die vragen niet kon stellen, maar ik wel. En ik stelde de vragen vanuit het perspectief van Storytelling.’
Erik keek me weer vragend aan.
‘Kees zat te klagen en legde de verantwoordelijkheid helemaal bij zijn leidinggevende. In de rol van de leidinggevende voelde ik hoe mijn energie zakte, ik werd moe van hem en de irritatie nam hevig toe. Als ik die leidinggevende had doorgespeeld was er een conflict ontstaan. Natuurlijk was dat ook een leermoment en eyeopener voor Kees geweest, maar dan had ik de zware route genomen.
Nu koos ik ervoor om de energieke route te volgen en in de coachende rol kon ik alle juiste vragen stellen.’
Erik: ‘Je stelde hele goeie vragen en daardoor kwam zijn verhaal naar buiten. Nu realiseert hij zich dat die positieve insteek met de focus op bevredigende resultaten voor hemzelf en de organisatie een groter effect heeft. Hij werd er blij van en ze worden er allemaal beter van, hij en de leidinggevende en de organisatie.’
‘Juist en dat is dus ook Storytelling. De vragen die ik stelde waren afgeleid van het Storytellingmodel van de Reis van de Held, waarin de belangrijkste verhaalelementen worden weergegeven. En ik kon dit doen in deze training met jou, omdat jij met zoveel aandacht werkt, heel secuur en met veel ruimte voor de deelnemer en vertrouwen in mij.
Kees heeft nu ervaren dat hij zijn verhaal kan veranderen en dat hij dan gemakkelijker contact maakt, en resultaten behaalt en dat samenwerken best leuk kan zijn.
Daar hadden we in dit geval, het conflict tussen de leidinggevende en de werknemer niet voor nodig, maar wel een goeie luisteraar en vragensteller. ‘
‘En daar ben jij heel goed in’, zei Erik tegen mij, die altijd heel goed is in het aanmoedigen van anderen. Ik voelde me begrepen en gewaardeerd door hem.
Het kwartje viel
Hij zat inmiddels te wiebelen op de tafel en zijn benen bungelden vrolijk op en neer en er was een grote glimlach op zijn gezicht verschenen.
Hij had er duidelijk zin en wilde meer weten over Storytelling. We besloten samen een hapje te gaan eten, waarbij ik hem heb ingewijd in de beginselen van Storytelling in een training.
Samen kunnen we nu nog meer bereiken in een training en Storytelling bewuster inzetten.
Wil jij ook meer weten over hoe je Storytelling in jouw trainingen in kunt zetten?
Kom dan op naar de Masterclass storytelling.
‘Als je erkent wat jouw hart doet opspringen, dan ontrolt het pad zich vanzelf.’
Tips
Hier volgen alvast een paar tips over de eerste stap.
• Luister naar de wens/ het verlangen achter het verhaal
• Stel open vragen
• Stel verhelderende vragen over wat je mist of niet begrijpt in het verhaal
• De vragen komen voort uit het verhaal van de ander en niet uit je eigen referentiekader
• Onthoud je van oordelen
• Zoek niet naar oplossingen
• Vat regelmatig samen en moedig aan om meer te vertellen
Tip2
Een prachtig voorbeeld staat in het boek van Stephen R.Covey: Het 3e alternatief op pagina 106.
Vragen en ervaringen
Wat zijn jouw vragen en ervaringen over Storytelling in trainingen.
Reageer hieronder om van elkaar te kunnen leren.
Laatst sprak ik een trainer die aangaf dat ze geen tijd had om naar de verhalen van de cursisten te luisteren en dat ze er niks aan had, al die verhalen. Het haalde haar programma in de war, een programma voor persoonlijk leiderschap. Storytelling is ook niet een methodiek die je even tussen de Roos van Leary , de Transactionele Analyse, Belbin en Situationeel leidinggeven door doet. Want zo volgepakt zat haar training. Veel aanbod, hoog tempo: leren we dan echt wel iets? Ik ben niet tegen deze prachtige modellen, ze geven veel inzicht en ook ik heb er ook veel van geleerd. Alleen als er teveel over de cursisten heen gestort worden, zonder dat je weet in welke belevingswereld ze een bedding vinden, dan heb ik vraagtekens.
De toekomst is aan een heel ander soort mens met een heel ander soort geest: mensen die kunnen scheppen, invoelen, – kunstenaars, uitvinders, ontwerpers, verhalenvertellers, zorgverleners, troostbieders, ruimdenkers – gaan het in de samenleving helemaal maken. (Daniel H. Pink – Een compleet nieuw brein)
Stil zitten en mond houden
Geen tijd voor verhalen! Het doet me denken aan mijn lagere school. Mondje dicht en stilzitten.
‘Kwebbel, kwebbel, kwebbel, zo gaat dat aan één stuk door. Karen kan haar mondje niet stilhouden hoor’
Dat schreef mijn juf van de 2e klas lagere school in mijn poëziealbum. Ik was er als kind heel verdrietig om. Ik voelde me niet gezien en niet gehoord. Op de Pedagogische academie leerde ik om orde te houden in de klas. Dat was het onderwerp dat wij als studenten vreesden. Orde houden, het belangrijkste en meest moeilijke onderdeel van de opleiding voor onderwijzeres. Daar zakten we regelmatig voor. Hou zorgde je ervoor dat 32 kinderen braaf en stil in hun bankjes zaten? Dat was niks voor mij, ik wilde juist hun belevenissen leren kennen en hun verhalen horen. Ik koos voor de studie voor docent drama, waarbij ik de deelnemers in mijn cursussen leerde om hun verhalen te vertellen, om er helemaal te mogen zijn.
Slow training
Geen tijd om te luisteren, betekent geen tijd nemen om de ander te erkennen.
En als er geen erkenning is, komt er ook geen actie en verandering. Door belevenissen te delen ontstaat er bewustzijn, openheid en vertrouwen. Je stimuleert daardoor het zelflerende vermogen. Het is een omgedraaide lessituatie. Met storytelling ga je uit van de deelnemer. Door de verhalen van de deelnemers breng je de hele mens in beeld. Natuurlijk kost het tijd om naar de verhalen van anderen te luisteren. In een training is het dan ook belangrijk om Storytelling als onderdeel in te plannen, als een specifieke werkvorm. De verhalen leiden tot een doel, bijvoorbeeld om talenten te onthullen, om moeilijkheden in kaart te brengen, om betrokkenheid te creëren. Het rendement van werken met persoonlijke verhalen is heel hoog, omdat een verhaal een combinatie is van informatie, kennis, context en emotie. Verhalen motiveren mensen omdat ze er deel van zijn. Verhalen onthullen de waarheid en leggen verlangens en struikelblokken op een dieper niveau bloot. Mensen leren door hun innerlijke motivatie, om hun eigen verhaal te willen veranderen. Dat vraagt aandacht en tijd om echt te luisteren en de ander serieus te nemen. Een training die voornamelijk storytelling als middel gebruikt is een Slow Training met High Impact.
‘De zin van het leven vind je niet op een briefje onder een steen, met andermans woorden. Je kunt alleen vanuit jezelf zin geven aan het leven’ (Dr. Robert Firestone, auteur en Psychotherapeut)
Als je je verhaal vertelt bestaat het ook echt
Het belang van een verhaal wordt vaak zwaar onderschat. Pas als je woorden geeft aan dat wat in je leeft, broedt of spookt, wordt het werkelijkheid. Dan kun je er niet meer omheen. Een verhaal bestaat pas als je het verteld hebt. Dan landt het in het bewustzijn en dan pas kun je er iets mee gaan doen. Met je verhaal geef je erkenning aan wie je bent. Als er iemand luistert dan wordt je gehoord. Daarom zijn verhalen helend.
‘Alleen als wij woorden hebben die aansluiten bij datgene wat wij diep van binnen weten, wordt het mogelijk om de betekenis van een ervaring te overdenken. We gebruiken woorden om dingen te onthouden en soms ook weer te binnen te brengen’ ( Jean Shinoda Bolen in Op weg naar Avalon, een pelgrimstocht)
Masterclass Storytelling
In de Masterclass Storytelling die ik op 7 december 2015 in Utrecht geef, ontdek je wat jij in je training met storytelling kunt doen. Ik onthul een handig model wat je helpt bij de structuur van verhalen en om de juiste vragen te stellen. Lees verder over de inhoud van de Masterclass Storytelling en meld je snel aan. Er zijn maar 12 plaatsen! Storytelling is hot en als je niet weet wat het is en er mee kunt werken dan loop je achter bij je collega’s. Storytelling als methodiek hoort in je pakket als trainer.
‘Mensen hebben niet een natuurlijk aanleg voor logica; ze hebben een natuurlijke aanleg voor verhalen.’ (Robert C. Schrank, cognitief wetenschapper)
De moed om kwetsbaar te zijn
Brené Brown begint haar speech met een prachtig persoonlijk verhaal. Ze vertelt daarin hoe kwetsbaar ze zich voelde om voor een groot publiek een speech te houden. ‘If I do that, my life is over’.
De angst voor een presentatie kennen we allemaal.
Toen ik als actrice voorstellingen speelde in theaters was er altijd die angst vlak voor de voorstelling. Dan zat ik in de kleedkamer en dacht: ‘Wat doe ik hier? Waarom moet ik weer zo nodig dat podium op? Waarom zit ik niet lekker thuis op de bank. Veilig, zonder publiek, zonder kritische blikken’. Met trillende knieën begon ik aan de voorstelling omdat ik ook wist dat die angst maar een paar minuten duurde en dat ik me daarna overgaf aan het spel en genoot van onze voorstelling en de interactie met het publiek.
Exposure
Als je voor een publiek gaat staan dan stel je jezelf bloot, dat voelt kwetsbaar. Maar kwetsbaarheid is geen zwakte, je kwetsbaar opstellen is moedig. Het vergt moed om kwetsbaar te zijn, om jezelf te laten zien en om eerlijk te zijn, zegt Brené Brown in haar speech. En waarom zou je dat doen, de arena betreden? Om te laten zien wie jij bent, wat jij te vertellen hebt, om anderen te inspireren, om een verhaal of inzicht te delen. Omdat je er mag zijn. En als je niet laat zien wie jij bent en lekker thuis op de bank blijft zitten, veilig en onkwetsbaar, dan kwets je jezelf, want je mag er niet zijn.
Persoonlijk verhaal
Brené begint haar Ted talk met een persoonlijk verhaal. Dat raakt me meteen. Ik herken wat ze zegt, ik voel me aangesproken, ik deel haar gevoel. Het lijkt zo kwetsbaar om een persoonlijk verhaal te vertellen, maar juist dat maakt verbinding. We zijn mensen met ervaringen en gevoelens. Als we de verhalen over onze ervaringen en gevoelens met elkaar delen, dan mogen we mens zijn. Groeien doen we door te oefenen. Maar eerst is er herkenning en erkenning van wat zich werkelijk in ons roert. Dan de stap uit de comfortzone, het diepe in terwijl je net hebt leren zwemmen. Angst hoort erbij als je iets nieuws doet.
Spoken, critici
Op het Storytellingevent dat ik in mei 2013 organiseerde, besloot ik een persoonlijk verhaal te vertellen. Dat had ik nog nooit eerder gedaan voor een publiek: een persoonlijk verhaal vertellen. Ik had er erg veel zin in om weer eens op te treden, het was al weer zo lang geleden. Ik greep mijn kans. Maar dat persoonlijke verhaal? Welk verhaal over mij zouden de toehoorders interessant vinden? Zouden ze überhaupt wel geïnteresseerd zijn in mijn verhaal? Lekker belangrijk… mijn verhaal.
Alle spoken en critici in mij probeerden me van dat plan af te helpen. Toch bleef ik doorschrijven en gooide het ene na het andere idee weer weg. Angst regeerde. Iedere ochtend keek ik naar het bureautje waar mijn schrijfblok lag en ik liep er snel voorbij om ‘belangrijker’ zaken op de computer te doen. Tot ik genoeg van mijn vermijdingsgedrag kreeg. Ik ging zitten en schreef in één ruk het verhaal op dat ik ging vertellen. Dat had natuurlijk al liggen sudderen. Ik las het over en het was goed. Ik voelde dat het goed was. In mij danste alles van vreugde.
De Mentor
De volgende dag kwam de bevestiging. Ik kwam Machteld Hauer tegen in Utrecht. Zij was ooit mijn docent geweest in elementair spel en ik had enorm veel van haar geleerd. Zij vroeg zomaar ineens naar mijn verhaal : ‘Hoe ben je eigenlijk op die akademie (voor Expressie door woord en gebaar) terecht gekomen?’ Stomverbaasd keek ik haar aan en ik vertelde haar mijn verhaal, dat verhaal dat op mijn bureautje lag, met de obstakels die ik had moeten overwinnen, de teleurstellingen, angsten, herwonnen vrijheid. Onbewust was ze weer mijn mentor.
Huppelend, dansend vloog ik naar huis. Meteen belde ik mijn collega Paul van der Plas, op. ‘Wil jij naar mijn verhaal luisteren en feedback geven op mijn ‘performance’, vroeg ik hem, en ‘oh ja, ik heb ook een rol voor jou, want ik heb een dialoogje geschreven’.
Hij vond het geweldig leuk en zo kreeg ik de moed om het ook daadwerkelijk te gaan doen. Ik durfde weer en ik had er enorm veel plezier in. Ik ontdekte dat ik het nog kon en dat gaf me een krachtig gevoel en veel vreugde. Mijn publiek was enthousiast. Ik kreeg de mooiste complimenten, want ik had iets in henzelf geraakt, iets dat ze zelf ook voelden, iets herkenbaars en door die herkenning kan dat iets erkend worden en daarna opgeruimd of bloeien.
Laten we de moed hebben om kwetsbaar te zijn.
Karen de Vries
Epidavros 25 september 2014
Waarom doe jij wat je doet en waarom moet je dat eigenlijk weten?
‘Begin met het waarom’, is de titel van Simon Sinek ’s boek.
Als je weet waarom je doet wat je doet, dan ben je succesvoller, invloedrijker en innovatiever’, zegt hij. Meestal vertellen we alleen wat we doen en soms ook hoe, maar waarom?…dat weten we niet?
Ik merk dat als je weet waarom je doet wat je doet, dat dat heel veel vreugde en herkenning en kracht geeft.
Wil je weten wat Simon Sinek daar nog meer over te vertellen heeft, kijk dan naar zijn TEDxtalk
De hele mens in beeld
Toen ik ontdekte dat ik altijd bezig ben om de hele mens in beeld te brengen om te worden wie ik ben, vielen alle puzzelstukjes van mijn leven in elkaar. Ik ontdekte dat ik niet heel veel verschillende dingen had gedaan. Ik ontdekte dat ik telkens op zoek was naar dat ene en dat ik dat op veel verschillende manieren deed. Allemaal manieren die van binnenuit opborrelden en die ik met passie aanpakte, zoals acteren, lesgeven, regisseren, coachen, trainen, presenteren, festivals en events organiseren, hout bewerken, talking sticks maken, mythologie onderzoeken, verhalen vertellen, schrijven. Een vriendin van mij zei: ‘Karen het lijkt wel of je 7 levens leidt.’ Ja, inderdaad, voor mij is het leven een wonder en ik wil er zoveel mogelijk uithalen en van genieten.
Door al die dingen onthul ik steeds weer een stukje van wat of wie ik ben en onthul ik steeds meer talenten in mijzelf. Ik geloof dat al die rijkdommen die we met ons meedragen een kans moeten krijgen om zich te ontwikkelen, omdat we dan de wereld mooier maken. En het proces gaat alsmaar door. Ik ben nog steeds héél aan het worden en ben heel nieuwsgierig naar de volgende ontdekkingen.
Connecting the dots
Deze zomer mocht ik twee partners van een organisatie helpen om hun persoonlijke en gezamenlijke ‘Waarom’ te ontdekken. We werkten 4 dagen in Epidavros in Griekenland . Met behulp van hun ontroerende, succesvolle en pijnlijke levensverhalen kwamen we telkens een stapje dichterbij. Ze durfden zich volledig te openen. ‘Connecting the dots’ uit hun leven gaf inzicht in alles wat voor hen belangrijk was. En toen kwam het moment…ineens werd het duidelijk. Het woord stond allang op een van de flappen en pas toen we er aan toe waren, begon dat woord heel helder te schijnen. Een echte AHA erlebnis. Het gaf een gevoel van herkenning, van een groot JA.
Met hun ‘waarom’ gingen we aan de slag. Ze schreven er verhalen bij, persoonlijke en businesscases, ze maakten hun motto’s en pitches en we bekeken de consequenties voor hun bedrijfsvoering. We werden er alle drie heel blij van.
Het weten waarom je doet wat je doet, geeft verbinding met jezelf en de ander en richting voor de toekomst. Alles wordt ineens congruent en dat voelt héél.
(Connecting the dots is een uitspraak van Steve Jobs, die hij doet in zijn toespraak voor Stanford University)
Jij maakt het verschil
‘Waarom’s’ zijn drijfveren, heel persoonlijke drijfveren, die uniek voor onszelf zijn en die de rode draad vormen van al onze activiteiten. Jouw ‘waarom’ is uniek voor jou, het drijft jou in alles wat je doet. Als je je daar bewust van bent dan kun je meer richting geven aan je leven, keuzes maken, met meer plezier leven en dan worden je acties één met jou. Veel mensen zijn weer op zoek naar betekenis en zingeving. Het is niet meer voldoende om te werken omdat je nu eenmaal geld moet verdienen. Mensen willen zinvol werk doen en een bijdrage leveren aan iets groters, met iets wat ze zelf goed kunnen, waar ze plezier in hebben. De tijd van scheiding van werk en leven is voorbij. Werk is iets wat je doet vanuit je drijfveer, omdat je het verschil wilt maken, omdat je anderen iets te bieden hebt. Als werken en leven samengaan zijn mensen gelukkiger, omdat er heelheid is.
Manifestatie
In oktober als ik weer terug ben uit Griekenland, waar ik een huis aan het bouwen ben ( inderdaad, ik ben een grote droom aan het waarmaken), mag ik twee mensen coachen om hun waarom te vinden. Beiden zijn op zoek naar een nieuw pad, ze voelen dat ze iets anders willen, maar wat? Allebei hebben ze daar een andere reden voor. Iets in hen heeft ze opgeroepen om het avontuur aan te gaan. En dat gaan we doen. Je drijfveren onderzoeken is een persoonlijke reis, die je aangaat om meer jezelf te worden en dat ook te manifesteren in je leven.
Waarom koos hij voor het wapen?
Peter Uhm sprak in zijn Tedx talk over waarom hij voor het wapen koos als instrument om vrede te bewerkstelligen.Luister en zie dit prachtige, ontroerende verhaal.
Weet jij waarom je doet wat je doet? Wil jij op zoek gaan naar jouw ‘waarom’? Wil jij weten waarin jij het verschil kunt maken? Ben jij op zoek naar een nieuwe richting in je leven? Zijn werken en leven al een eenheid geworden voor jou?
Reageer dan hieronder of mail of bel me. Ik ben benieuwd naar jouw verhaal.
Als je een goed verhaal vertelt, moet je het goed vertellen, anders gelooft niemand je.
Cru? Tja, maar ook waar. Ik zal je uitleggen waarom.
Om te inspireren moet je iets van jezelf laten zien. Jij bent het die we willen geloven. We willen door jou meegenomen worden in jouw beleving. De performance is het meest cruciale onderdeel van een presentatie.
Een verhaal of presentatie bestaat uit 3 componenten.
- De inhoud. Die ken je , want jij bent de expert op dat gebied
- De opbouw. De volgorde waarin je je verhaal vertelt en de ingrediënten die je gebruikt zoals een verhaal, een voorwerp, humor, bewijs enz. Dit is met een beetje oefening en een checklist gemakkelijk te leren.
- De performance. De manier waarop je je verhaal vertelt. Daar speelt angst een grote rol in, maar ook onbekendheid met de techniek van vertellen. Hoe je via contact met jezelf, de woorden en de beelden, contact met de zaal maakt. Daar heb je hulp bij nodig.
In dit artikel laat ik je twee video’s zien van TEDx presentaties waarin je ziet dat de performance het verschil maakt.
Waarom laat de eerste spreker een pijnlijk gevoel achter en waar komt het door dat de tweede spreker inspireert?
Ook geef ik je alvast 10 tips om zelf mee aan de slag te gaan.
Laat jezelf zien
Heleen Mees geeft een presentatie voor TEDx. Daar is ze voor uitgenodigd omdat zij over een bepaald onderwerp heel veel weet en belangrijke inzichten mag delen.
Ze start als volgt
Today I will share with you something that I am passionate about.
It’s about a place where exiting and stunning things happen.
Die zinnen zouden een verwachting, een gevoel van nieuwsgierigheid moeten opwekken, maar dat doen ze niet. Dus de tekst is goed, maar het werkt niet omdat ze spreekt zonder passie, niet spannend, opwindend , of boeiend maar het is wel verbazingwekkend. Tekst en vertolking zijn niet congruent. En daardoor geloof ik niks van die spannende passie, erger nog: het wordt een saaie lezing. En dat weet ik al in de eerste 16 seconden. Kijk even mee.
Aan het eind van de lezing laat ze wel degelijk heel voorzichtig een kleine glimp van haar passie laat zien, als ze over abstracte kunst spreekt. Het is dus jammer voor haar en voor haar publiek, want ze heeft die passie wel degelijk, alleen kan ze hem niet overbrengen.
Ze staat stevig op twee benen, recht voor het publiek, maar de woorden komen alleen uit haar hoofd. Ze maakt geen contact met haar passie, gevoel en haar innerlijke beweging. Ze blijft in haar hoofd zoeken naar de volgende zin en maakt daardoor geen contact, niet met zichzelf en niet met de zaal. Zo zie je dat een goede inhoud, een redelijk goede opbouw en een goeie tekst niet garant staan voor een goede presentatie.
De les die we uit deze video kunnen trekken is dat je bereid moet zijn om jezelf te openen en te laten zien waar jij voor staat, wat jou raakt en wat belangrijk voor jou is. Jij bent de presentator, de verteller, het gaat om jou. Je publiek komt voor jou, voor jouw verhaal. Alleen jij kunt ze erbij betrekken, zelfs al je inhoud niet wereldverbeterend is, of je opbouw rammelt wat. Als jij ervoor gaat, geloven ze in jou.
Zijn beleving wordt mijn beleving
Hoe vertel je nu een goed verhaal? Nu komt een heel inspirerend voorbeeld.
Jimmy Nelson’s TEDx speech gaat over waarom en hoe en wat hij fotografeerde. Hij vertelt zijn verhalen alsof hij ze opnieuw beleeft, beeldend en zonder gêne en zo mogen we meeleven met zijn avonturen. Hij durft ook over zijn onhandigheden te spreken, we mogen even mee naar binnen kijken en voelen wat hij voelde. Dat alles maakt hem uitermate geloofwaardig.
Hij spreekt vaak te snel, struikelt zelfs over zijn woorden, dat is wat passie kan doen, maar ik mis geen woord en hang aan zijn lippen. Zijn beleving wordt mijn beleving. Ik wil mee op reis met hem. En natuurlijk zit daaronder een goede inhoud en een goede opbouw .
Masterclass inspirerend vertellen
Om een verhaal zo te kunnen vertellen dat het je luisteraars boeit, heb je een boel werk te doen. In de Masterclass inspirerend vertellen leer je hoe je jouw verhaal goed vertelt en hoe je een verhaal opbouwt.
10 tips
Hier alvast 10 tips om zelf mee aan de slag te gaan. ( er zijn er natuurlijk wel 100, maar die leer je dan in de les)
De Griekse redenaar Demosthenes (384-322 voor Chr.) oefende het spreken aan zee boven de branding en de wind uit om zijn stem kracht te geven.
1- Oefen je presentatie hardop, staand en spreek tot een denkbeeldig publiek.
2- Sta rechtop, zet je voeten iets uit elkaar en kijk je denkbeeldige publiek aan.
3-Verbeeld je hoever je stem moet reiken en spreek daar naartoe. Je kunt voor een raam gaan staan en naar de huizen aan de overkant spreken, zonder te gaan gillen.
4- Leg je hand op je buik, adem daar naartoe en voel de rust die daarvan uitgaat. ( tijdens het oefenen)
5- Spreek rustig, proef ieder woord en leg ieder woord bij je denkbeeldige publiek neer. ( tijdens het oefenen)
6- Laat je armen, handen en mimiek hun werk doen, zij weten hoe ze woorden ondersteunen met hun gebaren.
7- Geef de woorden hun eigen betekenis in klank mee en ga er niet op duwen om nadruk te leggen.
8- Vertel in je presentatie een persoonlijk verhaal ter illustratie/inspiratie.
9- Schets een beeld in je verhaal.
10- Oefen net zo vaak tot je met gemak je hele verhaal kunt doen.
Ik wens je veel succes en als je hulp nodig hebt, mail of bel me dan, want ik kan je ook coachen of kom naar de masterclass.
Karen de Vries
