Karen weet je nog een leuke werkvorm? Die vraag komt wekelijks voorbij. Leuk, want meestal verzin ik wel wat en kan ik mijn creativiteit de vrije teugel geven.
Spelen is leren en ontdekken. Spelen is iets leuks doen en tegelijkertijd iets leren…….. voor kinderen.
Volwassenen zijn vaak het kind in zichzelf vergeten en vinden spelen eng.
De vrijheid om onbelemmerd te ontdekken is begrensd met vele gedachten.
* Wat denken ze wel niet van mij?
* Wat doen de anderen?
* Hoeveel tijd hebben we?
* Word ik niet vies?
* Wat levert het op?
Onbegrensde vrijheid is eng, want je weet niet waar het toe leidt. En dat is nu net de bedoeling.
Ontdekken wat er allemaal mogelijk is.
Mijn motto ‘smorgens vroeg is altijd: “De wereld ligt voor me open. Alles is mogelijk”. Want dan hoor ik de vogeltjes fluiten of zie de uitgestrekte weidelandschappen van Holland voorbij razen vanuit de auto. In de loop van de dag vergeet ik dat perspectief. Dan moet er weer van alles en zijn de kaders weer zeer beperkt. En ook ik heb die kaders nodig, want als ik me niet veilig voel, zal ik niet snel een nieuwe zone durven exploreren.
Ik verzon een oefening: “Kom je buiten spelen”, vanuit de belevingswereld van een kind.
Zonder kaders en tijdens het verzin-proces wilde ik zelf ook telkens weer kaders aanbrengen en ik schrapte ze weer. Ik voerde de oefening uit met een grote groep en alle belemmeringen en wensen werden zichtbaar.
Geef je jezelf de kans om echt te spelen, te ontdekken? Welke belemmerende gedachten kom je tegen? Welke ontdekkingen deed je? Wat was er heerlijk aan? Hoe was het om achter de hele groep aan werkelijk naar buiten te gaan? Waar had jij zin? Welke zin liet je varen en waarom? Welke zin heb je doorgezet? Hoe was het om te hinkelen? Hoe was het om een sigaretje te gaan roken? Hoe was het om je te verzetten tegen de opdracht? Hoe was het om je gezicht te laten zien?
…………. Zo kan ik nog wel even door gaan. Alles mocht er zijn, ik velde geen oordelen, wat op zichzelf al een leerschool was..
Deze oefening heeft een enorm potentieel en is tegelijkertijd een sprong in het diepe. Er is wel leer-en ontdek-bereidheid nodig om deze oefening te kunnen doen, anders creëer je alleen maar onzekerheid en weerstand.
Spelen geeft, voor velen die gewend zijn overwegend met het hoofd te werken, een andere dimensie. Als je speelt, spreek je je intuïtie, beweging, impulsen, zin, hart, of hoe je het maar wilt noemen, aan. Dat laat je nieuwe mogelijkheden van jezelf ontdekken. Mogelijkheden die in de werkomgeving vaak worden vergeten. En toch is deze van onschatbare waarde voor plezier, talentontwikkeling, innovatie, binding…..
Spelen dus!
De meeste speelse werkvormen die ik beschrijf zijn toegeschreven op een leerdoel, gekaderd dus.
Heb de moed om te gaan spelen, om iets nieuws te proberen. Het kan eigenlijk niet mislukken, zoals je met bovenstaand voorbeeld al ziet.
Vele speelse werkvormen beschrijf ik op mijn website: www.communicatie-presentatie.nl