Atalanta

Een van mijn lievelingsmythen is het verhaal van Atalanta. Het raakt mij, het gaat over mij.

De snelvoetige Atalanta werd na vele ontberingen uiteindelijk wie ze was.
Als koningsdochter was ze niet gewenst. Haar vader wilde een zoon en liet het meisje achter in het woud om door wilde dieren verscheurd te worden. Maar een berin ontfermde zich over de baby en bracht haar groot. Toen jagers de berin doodden, namen ze het kind liefdevol op. Atalanta leerde jagen en rennen, dat is wat ze het liefste deed. Ze werd de snelste van het land en met haar pijl-en-boog kon ze alles raken wat ze wilde. Ze werd een tweede Artemis, ze wilde geen echtgenoot aan zich binden en had verachting voor vrouwen. Zij was de gelijke van mannen. In gevechten en wedlopen met de grootste mannelijke helden van Griekenland overtrof zij eenieder.
Een dochter die de grootste helden versloeg, wilde haar vader wel erkennen. Op één voorwaarde: ze moest voor nageslacht zorgen. Daar voelde Atalanta niets voor. De liefde was nog niet in haar ontwaakt.
‘Wie er in een wedloop van mij kan winnen, zal mijn echtgenoot worden’, zei ze. Maar degene die verliest zal dat met de dood moeten bekopen. En zo geschiedde.
Atalanta was een hele mooie vrouw met een koninkrijk vol van goud en vele vorsten dongen naar haar hand. De ene na de andere verliefde jongeling nam het tegen haar op en weldra groeide het woud van palen waarop de hoofden van de verliezers waren gespietst. Ook Hippomenes was op slag verliefd op haar en durfde de wedloop aan. Hij vroeg Afrodite om hulp en zij gaf hem drie gouden appels. Die moest hij telkens als Atalanta te dicht bij hem kwam een voor een laten vallen.
Atalanta werd bevangen door de gouden glans van de appels en elke keer als Hippomenes er een liet vallen stopte ze en raapte de gouden appel op. Ze zag zichzelf weerspiegeld in de glanzende schil.
Bij de eerste twee kon ze Hippomenes nog gemakkelijk inhalen, maar bij de derde, die hij vlak voor de eindstreep liet vallen, kreeg Hippomenes net die ene stap voorsprong die hem de overwinning bezorgde. Atalanta stond oog in oog met haar overwinnaar en voor het eerst in haar leven vlamde de liefde in haar op.
Atalanta was heel geworden, ze had al haar gouden gaven tot ontwikkeling gebracht. Ze had moed en kracht en doorzettingsvermogen getoond, ze was onoverwinnelijk geweest, ze was arrogant en meedogenloos geweest. Nu werd ze de vrouw die ze was en leerde ze de liefde kennen. Ze had Afrodite toegelaten in haar leven.

Deze mythe vertelt ons over de gouden zaden in ons die tot bloei komen, waardoor we worden wie we zijn. De berin hielp haar om haar onbewuste krachten te laten ontkiemen. Beren kunnen heel hard lopen. De jagers hielpen haar om de beste jageres te worden. Ze werd meer man dan de grootste held, omdat haar vader en zijzelf haar vrouw-zijn niet erkenden. Haar vrouwelijkheid, liefde en creativiteit ontwaakten door de drie gouden appels van Afrodite. Toen was ze volmaakt en kon ze het heilig huwelijk sluiten. Het huwelijk tussen het mannelijke en het vrouwelijke.

Identificatie

Atalanta heeft mijn hart geraakt. Ik ben de onafhankelijke, wilde natuur van de Artemis-vrouw die hulp van Afrodite krijgt om creativiteit en liefde te laten stromen. Ik ben mijn leven lang op zoek naar de gouden zaden in mij, waarvan er al een aantal ontkiemd zijn en waarvan er ongetwijfeld nog een aantal in het onbewuste wachten om erkend te worden. Ik ben mezelf enigszins verloren om degene te worden die mijn ouders wilden dat ik was, ik heb mezelf weer teruggevonden en tot nu toe word ik telkens weer verrast door onverwachte talenten die vragen om te mogen bloeien.

Mythen

Mythen zijn verhalen met een betekenis. De taal van de mythe is het beeld, verwant aan de beelden die opwellen in onze dromen en uit het onbewuste. Het zijn universele beelden en mythen zijn universele verhalen. De Amerikaanse hoogleraar in de mythologie Joseph Campbell heeft mythen van de hele wereld bestudeerd en kwam tot de conclusie dat ze allemaal hetzelfde verhaal vertellen: De reis van de held.
In het leven zijn twee dingen zeker: we worden geboren en we gaan dood. Dat is een feit. Daar kan niemand iets aan veranderen. Daartussen leggen we een weg af. Het gaat er om hoe we die weg bewandelen.

Gouden zaden

We hebben allemaal in ons de gouden zaden van onze roeping en de talenten om die roeping waar te maken. Dat gaat niet zonder slag of stoot. Het leven is tegelijkertijd een leerweg. Er dienen zich vele moeilijkheden aan op de weg, die ons de benodigde lessen leren om te worden wie we zijn. Maar ook helpers die ons de lessen en inzichten helpen verwerven. In de mythen herkennen we de stappen op het pad die de held zet op de reis naar vervulling. De gouden zaden zullen ontkiemen en met de juiste aandacht en hulp uitgroeien tot weelderige bloemen.
Jung zegt: ‘de mythe is een openbaring van het goddelijk leven in ons’.

Voetsporen van de helden

Zo leren we door de beeldtaal van mythen wat zich in ons eigen onbewuste afspeelt. We herkennen door deze taal wat ons raakt en beweegt. Anders dan de taal van de ratio zoals, doel, strategie, en werkplan, spreekt deze taal het hart aan en verbindt een verlangen aan een reis. We treden in de voetsporen van de helden die ons voor zijn gegaan om onze roeping te vinden en te verwezenlijken.

Workshops

In mijn workshops kun je leren hoe je een verhaal boeiend kunt vertellen en hoe je verhalen kunt gebruiken voor jouw persoonlijke ontwikkeling.
Hoe gebruik je verhalen in trainingen?
Het ontdekken van verlangens en de weg naar vervulling. Hoe verbind je je met je eigen drijfveren en geef je erkenning aan de doelen van je bedrijf?
Ik word geïnspireerd door verhalen uit de Griekse mythologie en Griekse tragedies, maar je kunt de technieken toepassen met elk verhaal dat jou aanspreekt.

Zie voor alle workshops ten masterclasses de agenda

Dit artikel is eerder gepubliceerd op: Storytellingevent.nl