Er zat een rups langs de weg

Er zat een rups langs de weg

Het is lente en Pasen staat voor de deur. Het avontuur kan beginnen. Ook al voelt het buiten nog als winter, de hele natuur is in rep en roer om het nieuwe leven te vieren. Narcissen zwaaien uitbundig in de wind en de vogeltjes maken me weer vroeg wakker. Wat een kracht, wat een leven. Het is tijd om te ontwaken. Waar kom jij je bed voor uit? Wat wil jij tot leven brengen? Er is vast wel iets dat in jou sluimert om het licht te zien.
Ik mocht weer een aantal workshops geven voor FNV professionals over het ontdekken van je kwaliteiten. Dat levert gevechten op met de Oerhollandse draak: Vooral niet je kop boven het maaiveld uitsteken!
Ben ik ergens goed in dan? Mag ik werk doen wat ik leuk vind en waar ik goed in ben?
Jaaa…. uh…. dat is toch de bedoeling, dat jij wordt wie je bent! 
Ik beken: het is een lastige en een fantastisch mooie route naar waar ik wil zijn. Op weg zijn, dat is wat telt. Draken zijn er om lief te hebben en tot bondgenoot te maken. Dan worden ze helpers op de weg.
Dit is de tijd van het jaar om je hart te laten spreken. Er wordt nog lang niet gemaaid, dus je kunt rustig groeien. Kleine stapjes buiten je comfortzone. Tegen de zomer sta je dan in volle bloei. Open het zaad, het groeit vanzelf. Laat jouw verhaal leven. Ga het avontuur aan.

En ik? Wat laat ik bloeien dit jaar? De workshops en trainingen op onze eigen plek in Epidavros, ondersteund door online cursussen.
Mijn eerste online Griekse taalcursus is deze zomer klaar. Een project waar ik heel trots op ben.
In Epidavros geef ik trainingen Storytelling en Volg je hart, om nog meer mensen te helpen hun eigen en andermans verhaal te onthullen en een nieuw avontuur aan te gaan. Ik geef natuurlijk al 20 jaar cursussen in Epidavros, maar dit jaar voor het eerst op ons eigen land. Die droom wordt nu werkelijkheid.
Wil je niet wachten tot augustus, dan kun je op 4 april nog meedoen met de masterclass storytelling. Er zijn nog enkele plaatsen.

Ik wens je een avontuurlijke lente toe.

Ter inspiratie vind je hier een heel mooi lente- en Paasverhaal.

lieveheersbeestjeEr zat een rups langs de weg.
En hij zat heel erg stil.
Hij zei niemand gedag.
Zo kenden de dieren hem helemaal niet.
Normaal was rups altijd degene die HALLO schreeuwde
nog voordat je hem had gezien.
Hé wat is er rups, zei sprinkhaan,
HE WAT IS ER, riep hij, GEEF EENS ANTWOORD!
Maar de rups bleef zitten, stil, en zei nog steeds niks.
Kun je niet opstaan rups, zei mier,
wacht maar ik help je wel even. rups
En hij stak zijn handen onder rups zijn armen
en hees hem overeind
maar op zijn eigen benen staan dat deed rups niet.
Mier liet hem maar weer zakken,
en zo zat hij daar weer stil, en zei niks, die rups.
Ook het duwen van de tor,
en het kietelen van de meikever,
en het blazen van de krekel,
en het smeken van de bij,
en het spugen van de vlieg,
en het schelden van de duizendpoot,
hielp helemaal niks.
Toen kwam het lieveheersbeestje voorbij.
Eerst keek hij maar eens goed.
Hij zei niks en hij deed niks.
Hij ging alleen maar zitten.
Naast rups. Langs de weg.
Zo zat hij daar een dag.
En een nacht.
En nog een dag.
En na drie dagen hoorde hij zachtjes kraken.
Dat was de rups… die open ging.
Aha, zei het lieveheersbeestje.
Ik wist wel dat je het in je had.
Toe maar… wees niet bang
En in het licht van de eerste zonnestralen,
sloeg de vlinder zijn vleugels uit.
Toon Tellegen

Waar sloof jij je voor uit?

Waar sloof jij je voor uit?

Ik bouw een kathedraalHet verhaal van de steenhouwers

Er waren eens drie steenhouwers.
Op een warme dag, terwijl ze aan het zwoegen waren in de brandende zon, kwam er een wandelaar langs.
Wat doen jullie daar?’vroeg de man.
‘Steenhouwen, dat zie je toch!’, antwoordde de eerste.
De tweede zei: ‘Ik ben bezig geld te verdienen voor mijn gezin’.
De derde staakte zijn arbeid keek de voorbijganger aan en zei vol trots: ‘Ik? Ik bouw een kathedraal!’

Ik bouw een kathedraal    Weet jij waarom je doet wat je doet?

Mijn motto is ‘Word wie je bent’, omdat ik geloof dat ieder mens uniek is en met zijn talenten en drijfveren een zinnige bijdrage kan leveren aan onze samenleving. Daarom doe ik wat ik doe en het geeft mij en anderen een heleboel vreugde, erkenning en energie.
Soms weet je niet meer waar je je voor uitslooft. Ooit was er een drive, waardoor je begonnen bent met wat je nu doet. Maar is die drive er nog of nog up to date, of ben je die onderweg kwijt geraakt.
Wat zegt je hart daarover en je gevoel en je intuïtie? Zit er ergens een sluimerend verlangen in je? Waar kom jij ‘smorgens je bed voor uit?
En zo kan ik nog veel meer vragen stellen om te onthullen wat jouw talenten en drijfveren zijn.

TIP
Probeer het zelf eerst eens en begin met schrijven. Schrijf iedere ochtend 3 pagina’s over wat zich in je roert en luister naar de antwoorden op deze vragen die van binnenuit in je opborrelen.  Julia Cameron noemt dat de ochtendpagina’s.

Pas als we weten wie we in essentie zijn kunnen we elkaar verstaan en ondersteunen.

Vertel waarom jij doet wat je doet en inspireer jezelf en anderen met je verhaal.
Deel het met ons in een reactie hieronder.

 

Slow training

Slow training

Slow training Laatst sprak ik een trainer die aangaf dat ze geen tijd had om naar de verhalen van de cursisten te luisteren en dat ze er niks aan had, al die verhalen. Het haalde haar programma in de war,  een programma voor persoonlijk leiderschap. Storytelling is ook niet een methodiek die je even tussen de Roos van Leary , de Transactionele Analyse, Belbin en Situationeel leidinggeven door doet. Want zo volgepakt zat haar training. Veel aanbod, hoog tempo: leren we dan echt wel iets? Ik ben niet tegen deze prachtige modellen, ze geven veel inzicht en ook ik heb er ook veel van geleerd. Alleen als er teveel over de cursisten heen gestort worden, zonder dat je weet in welke belevingswereld ze een bedding vinden, dan heb ik vraagtekens.

De toekomst is aan een heel ander soort mens met een heel ander soort geest: mensen die kunnen scheppen, invoelen, – kunstenaars, uitvinders, ontwerpers, verhalenvertellers, zorgverleners, troostbieders, ruimdenkers – gaan het in de samenleving helemaal maken. (Daniel H. Pink – Een compleet nieuw brein)

Stil zitten en mond houden
Geen tijd voor verhalen! Het doet me denken aan mijn lagere school. Mondje dicht en stilzitten.

‘Kwebbel, kwebbel, kwebbel, zo gaat dat aan één stuk door. Karen kan haar mondje niet stilhouden hoor’

Dat schreef mijn juf van de 2e klas lagere school in mijn poëziealbum. Ik was er als kind heel verdrietig om. Ik voelde me niet gezien en niet gehoord. Op de Pedagogische academie leerde ik om orde te houden in de klas. Dat was het onderwerp dat wij als studenten vreesden. Orde houden, het belangrijkste en meest moeilijke onderdeel van de opleiding voor onderwijzeres. Daar zakten we regelmatig voor. Hou zorgde je ervoor dat 32 kinderen braaf en stil in hun bankjes zaten? Dat was niks voor mij, ik wilde juist hun belevenissen leren kennen en hun verhalen horen. Ik koos voor de studie voor docent drama, waarbij ik de deelnemers in mijn cursussen leerde om hun verhalen te vertellen, om er helemaal te mogen zijn.

Slow training
Geen tijd om te luisteren, betekent geen tijd nemen om de ander te erkennen.
En als er geen erkenning is, komt er ook geen actie en verandering. Door belevenissen te delen ontstaat er bewustzijn, openheid en vertrouwen. Je stimuleert daardoor het zelflerende vermogen. Het is een omgedraaide lessituatie. Met storytelling ga je uit van de deelnemer. Door de verhalen van de deelnemers breng je de hele mens in beeld. Natuurlijk kost het tijd om naar de verhalen van anderen te luisteren. In een training is het dan ook belangrijk om Storytelling als onderdeel in te plannen, als een specifieke werkvorm. De verhalen leiden tot een doel, bijvoorbeeld om talenten te onthullen, om moeilijkheden in kaart te brengen, om betrokkenheid te creëren. Het rendement van werken met persoonlijke verhalen is heel hoog, omdat een verhaal een combinatie is van informatie, kennis, context en emotie. Verhalen motiveren mensen omdat ze er deel van zijn. Verhalen onthullen de waarheid en leggen verlangens en struikelblokken op een dieper niveau bloot. Mensen leren door hun innerlijke motivatie, om hun eigen verhaal te willen veranderen. Dat vraagt aandacht en tijd om echt te luisteren en de ander serieus te nemen. Een training die voornamelijk storytelling als middel gebruikt is een Slow Training met High Impact.

‘De zin van het leven vind je niet op een briefje onder een steen, met andermans woorden. Je kunt alleen vanuit jezelf zin geven aan het leven’ (Dr. Robert Firestone, auteur en Psychotherapeut)

Als je je verhaal vertelt bestaat het ook echt
Het belang van een verhaal wordt vaak zwaar onderschat. Pas als je woorden geeft aan dat wat in je leeft, broedt of spookt, wordt het werkelijkheid. Dan kun je er niet meer omheen. Een verhaal bestaat pas als je het verteld hebt. Dan landt het in het bewustzijn en dan pas kun je er iets mee gaan doen. Met je verhaal geef je erkenning aan wie je bent. Als er iemand luistert dan wordt je gehoord. Daarom zijn verhalen helend.

‘Alleen als wij woorden hebben die aansluiten bij datgene wat wij diep van binnen weten, wordt het mogelijk om de betekenis van een ervaring te overdenken. We gebruiken woorden om dingen te onthouden en soms ook weer te binnen te brengen’ ( Jean Shinoda Bolen in Op weg naar Avalon, een pelgrimstocht)

Masterclass Storytelling
In de Masterclass Storytelling die ik op 7 december 2015 in Utrecht geef, ontdek je wat jij in je training met storytelling kunt doen. Ik onthul een handig model wat je helpt bij de structuur van verhalen en om de juiste vragen te stellen. Lees verder over de inhoud van de Masterclass Storytelling en meld je snel aan. Er zijn maar 12 plaatsen! Storytelling is hot en als je niet weet wat het is en er mee kunt werken dan loop je achter bij je collega’s. Storytelling als methodiek hoort in je pakket als trainer.

‘Mensen hebben niet een natuurlijk aanleg voor logica; ze hebben een natuurlijke aanleg voor verhalen.’ (Robert C. Schrank, cognitief wetenschapper)

De kracht van symbolen

De kracht van symbolen

symbolen

Het was een heel gewone dag en ze was met de auto op weg naar haar werk. Op de provinciale weg waar ze reed, had ze voorrang bij een kruising, maar de bestelbus die van rechts kwam, had haar die niet verleend.
Met een enorme klap boorde hij zich in haar rechterflank.
De auto vulde zich met rook en ze dacht :‘dit was het dan’.
Na twee dagen ziekenhuis, helemaal gezond verklaard, weliswaar met blauwe plekken, spierpijnen en een zeer angstige ervaring, wandelde ze allereerst langs het water. Ze voelde de wind en zag de wolken. Een witte meeuw vloog steeds om haar heen, naar een donkere wolk en weer terug. Het was alsof de vlucht van de meeuw haar vertelde dat alles in beweging is. Ze maakte een foto van de meeuw en stuurde die naar haar familie en vrienden. ‘Ik ben weer vrij’, schreef ze erbij.

Meeuw

Meeuwen zijn zoals alle vogels de boodschappers van de goden. Vogels worden als symbolen van de ziel beschouwd.
Een meeuw leeft op het land, de zee en in de lucht. Hij geeft de verbinding aan tussen deze drie werelden. Voor haar was de meeuw op dat moment een belangrijk symbool voor vrijheid, voor levensvreugde. Het zien van de meeuw helpt haar om de angst van de levensbedreigende situatie te verwerken. En voor wie ook mijn lievelingsboek: ‘Jonathan de zeemeeuw’ van Richard Bach heeft gelezen, betekent de meeuw ook het aangaan van een avontuur, het ontwikkelen van al je talenten en iedere keer weer de grens van je mogelijkheden opzoeken.

Symbolen

‘Een woord of een beeld is symbolisch als het meer laat doorschemeren dan de meest voor de hand liggende en directe betekenis. Het bezit een een ruimer ‘onbewust ‘aspect dat nooit precies gedefinieerd of ten volle uitgelegd wordt.’
( C.G. Jung, De mens en zijn Symbolen)

In dit voorbeeld werkt het zien van de meeuw direct op het gevoel. Een gevoel van vrijheid wat ze meteen onder woorden kon brengen. ‘Ik ben weer vrij’. Over de betekenis van die vier woorden kun je een boek vol schrijven, maar het is in dit geval niet nodig om deze woorden uit te leggen. Toen ik ze van haar hoorde, voelde ik zelf een grote vreugde in mij opwellen. Het is een gevoel en het zijn woorden met een grote diepgang en betekenis, die we cadeau krijgen uit ons onbewuste als reactie op het beeld.

De kracht van symbolen

Symbolen zijn belangrijk voor ons omdat ze ons raken daar waar woorden tekort schieten. Symbolen zitten in ons.
Zoals bijvoorbeeld: • Onze dromen onthullen zich in symbolische beelden. • De gouden ring aan je vinger is een symbool van trouw en verbinding. • Het logo van je bedrijf waar in een klein beeld een betekenis wordt gegeven • Kleuren • De rust en romantiek die uitgaat van de ondergaande zon • Kunstwerken.

Er zijn veel voorbeelden te noemen van symbolen die belangrijk voor ons zijn. Ze geven betekenis aan ons leven. Ze onthullen een diepere laag in ons bewustzijn. Ze maken verbinding met ons gevoel en met onze intuïtie. Ze geven ons belangrijke boodschappen, die de ratio niet kan bedenken. In onze tijd die voornamelijk geregeerd wordt door de rede, pleit ik voor een bewust gebruik van beelden en symbolen, waardoor de diepere betekenis via het gevoel bij ons binnenkomt.

Woorden

Woorden zijn natuurlijk ook symbolen, ook al beseffen we dat vaak niet meer. Vele dagelijkse woorden resoneren met een gevoel en een innerlijke beweging.
Het woord ‘doel’ zet onze wilskracht, een duwkracht en een frons in werking, het geeft een gevoel van moeite, we moeten er hard voor werken. Terwijl de woorden ‘droom’ en ‘verlangen’ meteen een gevoel van vreugde, verwachting en openheid teweeg brengen. Ze motiveren ons veel meer en we zeggen gemakkelijker ‘JA’. Als we woorden als symbolen met een diepere betekenis gaan zien en woorden gebruiken die resoneren met een gevoel, dan kun je jezelf en anderen, zoals met presentaties, motiveren en aanraken.

Verhalen en talking sticks

Verhalen en talking sticks zitten ook vol met symbolen. Het zijn symbolen, die een diepe indruk achterlaten en nieuwe nog ongekende krachten en gevoelens opwekken. Een talking stick in je hand geeft houvast en de symbolen en kleuren raken je bewust of onbewust, zoals de meeuw een gevoel van vrijheid gaf. Iedereen die een talking stick vasthoudt speelt vanzelf met de attributen die er aan aan vast zitten. Iemand streelt de veren, een andere voelt het gladde, krachtige hout, of luistert naar het gerinkel van de kralen. Dat gebeurt allemaal intuïtief. Soms heeft iemand helemaal niet in de gaten dat hij het bont aan het aaien is terwijl hij vertelt. Maar de luisteraars horen plots een warme, zachte stem. Op die manier raakt een verhaal, verteld met de talking stick, een diepere laag in ons aan en creëert verbinding met ons hart, met wie we werkelijk zijn.

‘Toen ze uitgesproken was, stonden er tranen in haar ogen en in die van de luisteraars. We vertelden haar hoe prachtig haar verhaal was en hoe ze ons allemaal had ontroerd. ‘Ik had het heel anders opgeschreven’, zei ze. ‘Het kwam door de talking stick dat het verhaal zich zo onthulde.’

Mythen

De mythe van de Griekse held Theseus vertelt over zijn reis naar vervulling en brengt beelden en gevoelens op gang die onuitwisbaar zijn. Theseus volgt zijn verlangen en kan daardoor de benodigde stappen zetten en moeilijkheden overwinnen.
Je kunt heel rationeel een stappenplan voor je project/leven/maken, maar dat refereert alleen aan doelen, discipline en wilskracht. Als je het verhaal van Theseus in gedachten houdt dan refereer je aan verlangen, passie, moed, geduld, doorzettingsvermogen, accepteren van tegenslagen, helpers, het verslaan van monsters. Het is de reis die iedereen aflegt. Ook hier is een stappenplan aanwezig, maar het is een stappenplan dat universeel is, dat bekend is in ons hart.
Het model dat ik zelf maakte op basis van de reis van de held, ‘Onderweg’, helpt je de noodzakelijke stappen op de reis naar vervulling te zetten. Stappen die natuurlijk aanvoelen, stappen die je vanuit je verlangen zet en daardoor blijven motiveren.

Tot slot

We leven in een tijd waarin het denken, de rede een hoogtepunt heeft bereikt. We zijn grotendeels afgesneden van zachtheid, intuïtie en de wijsheid van het hart. Velen zijn op zoek naar vervulling en heelheid. Dat kan alleen gevonden worden door te luisteren naar wat ons hart ons ingeeft. De ratio heeft daar geen antwoord op. Het is tijd voor een hechte samenwerking tussen deze twee .

Namasté
Karen de Vries

Workshop Talking stick maken
Training Van klacht naar kracht
Training Kernwaarden in praktijk gebracht

talking stick de meeuw

Vertel je verhaal

Vertel je verhaal

Video: Draadstaal – Snackbar – Je raadt nooit …
namaste


‘De talking stick verbindt en laat ons luisteren en spreken vanuit het hart.’

Meer informatie over de talking stick, de methode met de talking stick en kleurrijke talking sticks.
Karen geeft workshops aan teams om te leren werken met de talking stick.
Bijvoorbeeld om kernwaarden te implementeren of om het gezamenlijke draagvlak van teamdoelen te ontdekken.
Resultaat:
Iedereen heeft de gelegenheid om zijn eigen verhaal te vertellen.
Elk verhaal krijgt de aandacht die het verdient.
Ontdekkingen van persoonlijke waarden en talenten.
Vertrouwen, verbinding en actiebereidheid.

Mail Karen om een afspraak te maken

 

Ontdek je eigen mythe

Ontdek je eigen mythe

Guido_Reni_-_Atalanta_and_Hippomenes

Atalanta

Een van mijn lievelingsmythen is het verhaal van Atalanta. Het raakt mij, het gaat over mij.

De snelvoetige Atalanta werd na vele ontberingen uiteindelijk wie ze was.
Als koningsdochter was ze niet gewenst. Haar vader wilde een zoon en liet het meisje achter in het woud om door wilde dieren verscheurd te worden. Maar een berin ontfermde zich over de baby en bracht haar groot. Toen jagers de berin doodden, namen ze het kind liefdevol op. Atalanta leerde jagen en rennen, dat is wat ze het liefste deed. Ze werd de snelste van het land en met haar pijl-en-boog kon ze alles raken wat ze wilde. Ze werd een tweede Artemis, ze wilde geen echtgenoot aan zich binden en had verachting voor vrouwen. Zij was de gelijke van mannen. In gevechten en wedlopen met de grootste mannelijke helden van Griekenland overtrof zij eenieder.
Een dochter die de grootste helden versloeg, wilde haar vader wel erkennen. Op één voorwaarde: ze moest voor nageslacht zorgen. Daar voelde Atalanta niets voor. De liefde was nog niet in haar ontwaakt.
‘Wie er in een wedloop van mij kan winnen, zal mijn echtgenoot worden’, zei ze. Maar degene die verliest zal dat met de dood moeten bekopen. En zo geschiedde.
Atalanta was een hele mooie vrouw met een koninkrijk vol van goud en vele vorsten dongen naar haar hand. De ene na de andere verliefde jongeling nam het tegen haar op en weldra groeide het woud van palen waarop de hoofden van de verliezers waren gespietst. Ook Hippomenes was op slag verliefd op haar en durfde de wedloop aan. Hij vroeg Afrodite om hulp en zij gaf hem drie gouden appels. Die moest hij telkens als Atalanta te dicht bij hem kwam een voor een laten vallen.
Atalanta werd bevangen door de gouden glans van de appels en elke keer als Hippomenes er een liet vallen stopte ze en raapte de gouden appel op. Ze zag zichzelf weerspiegeld in de glanzende schil.
Bij de eerste twee kon ze Hippomenes nog gemakkelijk inhalen, maar bij de derde, die hij vlak voor de eindstreep liet vallen, kreeg Hippomenes net die ene stap voorsprong die hem de overwinning bezorgde. Atalanta stond oog in oog met haar overwinnaar en voor het eerst in haar leven vlamde de liefde in haar op.
Atalanta was heel geworden, ze had al haar gouden gaven tot ontwikkeling gebracht. Ze had moed en kracht en doorzettingsvermogen getoond, ze was onoverwinnelijk geweest, ze was arrogant en meedogenloos geweest. Nu werd ze de vrouw die ze was en leerde ze de liefde kennen. Ze had Afrodite toegelaten in haar leven.

Deze mythe vertelt ons over de gouden zaden in ons die tot bloei komen, waardoor we worden wie we zijn. De berin hielp haar om haar onbewuste krachten te laten ontkiemen. Beren kunnen heel hard lopen. De jagers hielpen haar om de beste jageres te worden. Ze werd meer man dan de grootste held, omdat haar vader en zijzelf haar vrouw-zijn niet erkenden. Haar vrouwelijkheid, liefde en creativiteit ontwaakten door de drie gouden appels van Afrodite. Toen was ze volmaakt en kon ze het heilig huwelijk sluiten. Het huwelijk tussen het mannelijke en het vrouwelijke.

Identificatie

Atalanta heeft mijn hart geraakt. Ik ben de onafhankelijke, wilde natuur van de Artemis-vrouw die hulp van Afrodite krijgt om creativiteit en liefde te laten stromen. Ik ben mijn leven lang op zoek naar de gouden zaden in mij, waarvan er al een aantal ontkiemd zijn en waarvan er ongetwijfeld nog een aantal in het onbewuste wachten om erkend te worden. Ik ben mezelf enigszins verloren om degene te worden die mijn ouders wilden dat ik was, ik heb mezelf weer teruggevonden en tot nu toe word ik telkens weer verrast door onverwachte talenten die vragen om te mogen bloeien.

Mythen

Mythen zijn verhalen met een betekenis. De taal van de mythe is het beeld, verwant aan de beelden die opwellen in onze dromen en uit het onbewuste. Het zijn universele beelden en mythen zijn universele verhalen. De Amerikaanse hoogleraar in de mythologie Joseph Campbell heeft mythen van de hele wereld bestudeerd en kwam tot de conclusie dat ze allemaal hetzelfde verhaal vertellen: De reis van de held.
In het leven zijn twee dingen zeker: we worden geboren en we gaan dood. Dat is een feit. Daar kan niemand iets aan veranderen. Daartussen leggen we een weg af. Het gaat er om hoe we die weg bewandelen.

Gouden zaden

We hebben allemaal in ons de gouden zaden van onze roeping en de talenten om die roeping waar te maken. Dat gaat niet zonder slag of stoot. Het leven is tegelijkertijd een leerweg. Er dienen zich vele moeilijkheden aan op de weg, die ons de benodigde lessen leren om te worden wie we zijn. Maar ook helpers die ons de lessen en inzichten helpen verwerven. In de mythen herkennen we de stappen op het pad die de held zet op de reis naar vervulling. De gouden zaden zullen ontkiemen en met de juiste aandacht en hulp uitgroeien tot weelderige bloemen.
Jung zegt: ‘de mythe is een openbaring van het goddelijk leven in ons’.

Voetsporen van de helden

Zo leren we door de beeldtaal van mythen wat zich in ons eigen onbewuste afspeelt. We herkennen door deze taal wat ons raakt en beweegt. Anders dan de taal van de ratio zoals, doel, strategie, en werkplan, spreekt deze taal het hart aan en verbindt een verlangen aan een reis. We treden in de voetsporen van de helden die ons voor zijn gegaan om onze roeping te vinden en te verwezenlijken.

Workshops

In mijn workshops kun je leren hoe je een verhaal boeiend kunt vertellen en hoe je verhalen kunt gebruiken voor jouw persoonlijke ontwikkeling.
Hoe gebruik je verhalen in trainingen?
Het ontdekken van verlangens en de weg naar vervulling. Hoe verbind je je met je eigen drijfveren en geef je erkenning aan de doelen van je bedrijf?
Ik word geïnspireerd door verhalen uit de Griekse mythologie en Griekse tragedies, maar je kunt de technieken toepassen met elk verhaal dat jou aanspreekt.

Zie voor alle workshops ten masterclasses de agenda

Dit artikel is eerder gepubliceerd op: Storytellingevent.nl

Karen vertelt een verhaal van Theseus aan de groepKaren-opening 24-5-2013


Storytelling

Storytelling