Atalanta
Een van mijn lievelingsmythen is het verhaal van Atalanta. Het raakt mij, het gaat over mij.
De snelvoetige Atalanta werd na vele ontberingen uiteindelijk wie ze was.
Als koningsdochter was ze niet gewenst. Haar vader wilde een zoon en liet het meisje achter in het woud om door wilde dieren verscheurd te worden. Maar een berin ontfermde zich over de baby en bracht haar groot. Toen jagers de berin doodden, namen ze het kind liefdevol op. Atalanta leerde jagen en rennen, dat is wat ze het liefste deed. Ze werd de snelste van het land en met haar pijl-en-boog kon ze alles raken wat ze wilde. Ze werd een tweede Artemis, ze wilde geen echtgenoot aan zich binden en had verachting voor vrouwen. Zij was de gelijke van mannen. In gevechten en wedlopen met de grootste mannelijke helden van Griekenland overtrof zij eenieder.
Een dochter die de grootste helden versloeg, wilde haar vader wel erkennen. Op één voorwaarde: ze moest voor nageslacht zorgen. Daar voelde Atalanta niets voor. De liefde was nog niet in haar ontwaakt.
‘Wie er in een wedloop van mij kan winnen, zal mijn echtgenoot worden’, zei ze. Maar degene die verliest zal dat met de dood moeten bekopen. En zo geschiedde.
Atalanta was een hele mooie vrouw met een koninkrijk vol van goud en vele vorsten dongen naar haar hand. De ene na de andere verliefde jongeling nam het tegen haar op en weldra groeide het woud van palen waarop de hoofden van de verliezers waren gespietst. Ook Hippomenes was op slag verliefd op haar en durfde de wedloop aan. Hij vroeg Afrodite om hulp en zij gaf hem drie gouden appels. Die moest hij telkens als Atalanta te dicht bij hem kwam een voor een laten vallen.
Atalanta werd bevangen door de gouden glans van de appels en elke keer als Hippomenes er een liet vallen stopte ze en raapte de gouden appel op. Ze zag zichzelf weerspiegeld in de glanzende schil.
Bij de eerste twee kon ze Hippomenes nog gemakkelijk inhalen, maar bij de derde, die hij vlak voor de eindstreep liet vallen, kreeg Hippomenes net die ene stap voorsprong die hem de overwinning bezorgde. Atalanta stond oog in oog met haar overwinnaar en voor het eerst in haar leven vlamde de liefde in haar op.
Atalanta was heel geworden, ze had al haar gouden gaven tot ontwikkeling gebracht. Ze had moed en kracht en doorzettingsvermogen getoond, ze was onoverwinnelijk geweest, ze was arrogant en meedogenloos geweest. Nu werd ze de vrouw die ze was en leerde ze de liefde kennen. Ze had Afrodite toegelaten in haar leven.
Deze mythe vertelt ons over de gouden zaden in ons die tot bloei komen, waardoor we worden wie we zijn. De berin hielp haar om haar onbewuste krachten te laten ontkiemen. Beren kunnen heel hard lopen. De jagers hielpen haar om de beste jageres te worden. Ze werd meer man dan de grootste held, omdat haar vader en zijzelf haar vrouw-zijn niet erkenden. Haar vrouwelijkheid, liefde en creativiteit ontwaakten door de drie gouden appels van Afrodite. Toen was ze volmaakt en kon ze het heilig huwelijk sluiten. Het huwelijk tussen het mannelijke en het vrouwelijke.
Identificatie
Atalanta heeft mijn hart geraakt. Ik ben de onafhankelijke, wilde natuur van de Artemis-vrouw die hulp van Afrodite krijgt om creativiteit en liefde te laten stromen. Ik ben mijn leven lang op zoek naar de gouden zaden in mij, waarvan er al een aantal ontkiemd zijn en waarvan er ongetwijfeld nog een aantal in het onbewuste wachten om erkend te worden. Ik ben mezelf enigszins verloren om degene te worden die mijn ouders wilden dat ik was, ik heb mezelf weer teruggevonden en tot nu toe word ik telkens weer verrast door onverwachte talenten die vragen om te mogen bloeien.
Mythen
Mythen zijn verhalen met een betekenis. De taal van de mythe is het beeld, verwant aan de beelden die opwellen in onze dromen en uit het onbewuste. Het zijn universele beelden en mythen zijn universele verhalen. De Amerikaanse hoogleraar in de mythologie Joseph Campbell heeft mythen van de hele wereld bestudeerd en kwam tot de conclusie dat ze allemaal hetzelfde verhaal vertellen: De reis van de held.
In het leven zijn twee dingen zeker: we worden geboren en we gaan dood. Dat is een feit. Daar kan niemand iets aan veranderen. Daartussen leggen we een weg af. Het gaat er om hoe we die weg bewandelen.
Gouden zaden
We hebben allemaal in ons de gouden zaden van onze roeping en de talenten om die roeping waar te maken. Dat gaat niet zonder slag of stoot. Het leven is tegelijkertijd een leerweg. Er dienen zich vele moeilijkheden aan op de weg, die ons de benodigde lessen leren om te worden wie we zijn. Maar ook helpers die ons de lessen en inzichten helpen verwerven. In de mythen herkennen we de stappen op het pad die de held zet op de reis naar vervulling. De gouden zaden zullen ontkiemen en met de juiste aandacht en hulp uitgroeien tot weelderige bloemen.
Jung zegt: ‘de mythe is een openbaring van het goddelijk leven in ons’.
Voetsporen van de helden
Zo leren we door de beeldtaal van mythen wat zich in ons eigen onbewuste afspeelt. We herkennen door deze taal wat ons raakt en beweegt. Anders dan de taal van de ratio zoals, doel, strategie, en werkplan, spreekt deze taal het hart aan en verbindt een verlangen aan een reis. We treden in de voetsporen van de helden die ons voor zijn gegaan om onze roeping te vinden en te verwezenlijken.
Workshops
In mijn workshops kun je leren hoe je een verhaal boeiend kunt vertellen en hoe je verhalen kunt gebruiken voor jouw persoonlijke ontwikkeling.
Hoe gebruik je verhalen in trainingen?
Het ontdekken van verlangens en de weg naar vervulling. Hoe verbind je je met je eigen drijfveren en geef je erkenning aan de doelen van je bedrijf?
Ik word geïnspireerd door verhalen uit de Griekse mythologie en Griekse tragedies, maar je kunt de technieken toepassen met elk verhaal dat jou aanspreekt.
Zie voor alle workshops ten masterclasses de agenda
Dit artikel is eerder gepubliceerd op: Storytellingevent.nl
De godin Artemis is de dochter van de zachtzinnige Leto en Zeus, de hemelvader en zij is de tweelingzuster van de schitterende Apollo. Hij vertegenwoordigt het mannelijke principe en is een god van de zon, van het verstand en het bewuste leven.
Artemis is de vrouwelijke tegenhanger en een maangodin, zij is de intuïtie en het onbewuste. Beiden zijn boogschutters en schieten doelgericht hun pijlen af.
Artemis geboorte en kindertijd
De veranderlijke Zeus en de titanendochter Leto paarden als wellustige kwartels en Leto werd zwanger van een tweeling. De blankarmige Hera, de jaloerse vrouw van Zeus liet Leto achtervolgen door de slang Python. Zij mocht nergens bevallen waar de zon schitterde. Op het eiland Ortygia (kwarteleiland) tegenover het eiland Delos vond ze eindelijk rust en beval van Artemis, die haar meteen de zeestraat overhielp naar Delos waar ze haar bijstond om tussen een dadelpalm en een olijfboom op de berg Kynthos te bevallen van haar tweelingbroer Apollo.
De drie-jarige Artemis vroeg haar vader Zeus als verjaardagscadeau: een pijl en boog, een roedel jachthonden, een saffraangele jachttuniek met een rode rand, dat kort genoeg was om in te rennen, bergen en wildernis om te gaan jagen, nimfen om haar te dienen, een stad en eeuwige maagdelijkheid. Zij kreeg alles wat ze wilde.
Artemis de Godin
Artemis, de Godin van de jacht, de boogschutter, is de vrije maagd, die door bergen en wouden zwierf vergezeld van haar honden en haar pijl en boog. Zij kon net als haar broer Apollo met haar pijlen de pest en plotselinge dood schieten als wel genezing brengen. Zij beschermde de jonge wilde dieren. Het hert, de hinde, de haas en de kwartel waren aan haar gewijd en hun eigenschappen symboliseerden haar ongrijpbaarheid.
Zij is één van de drie maangodinnen en vertegenwoordigt de maan op aarde. De nieuwe maan, die altijd maagdelijk is, wedergeboren en opnieuw aan de jacht begint. Dat is Artemis.
Zij zwierf ‘snachts bij het licht van de maan of van fakkels door de wildernis. Ze was verwant met de andere twee maangodinnen: Selene, die over maan in de hemel heerste, de wassende maan, zwanger van belofte en Hekate, die over de maan in de onderwereld heerste, de afnemende maan, de wijze oude vrouw met haar helende eigenschappen en de kracht van transformatie.
Zij is de beschermvrouwe van zwangere vrouwen, zoals zij ook haar eigen moeder hielp bij de bevalling van haar tweelingbroer.
Mythen
In mythen trad Artemis altijd snel en krachtig op om degenen die haar hulp vroegen, te redden en te beschermen, ze aarzelde geen moment om degenen die haar woede opwekten, te straffen.
*Artemis hielp haar moeder in nood, toen de arrogante sterfelijke Niobe haar moeder Leto beledigde door te zeggen dat haar zij 6 prachtige zonen en 6 lieflijke dochters had, terwijl Leto maar twee kinderen ter wereld had gebracht.
Apollo doodde de 6 zonen en Artemis de 6 dochters. Niobe zelf werd veranderd in een wenende rots.
*Toen haar moeder Leto eens op weg was om Apollo te bezoeken in Delphi, werd ze belaagd door de reus Tituos, die haar wilde verkrachten. Artemis aarzelde geen moment en trof hem ogenblikkelijk met één van haar onfeilbare pijlen.
*Dat ze geen genade kende blijkt uit het trieste verhaal van Aktaion. Hij jaagde veel op herten met zijn sublieme jachthonden. Per ongeluk zag hij Artemis en haar nimfen baden in een verborgen vijver. Toen Artemis dat merkte, werd ze woedend en spatte water in het gezicht van Aktaion, waardoor hij in een hert veranderde. Hij vluchtte in paniek, maar zijn goed getrainde honden vonden gemakkelijk zijn spoor en verscheurden hem.
*Agamemnon opperbevelhebber van de Grieken in de oorlog tegen Troje, had een hertebok of een heilige geit in haar woud neergeschoten. Als straf hield Artemis de winden tegen en kon de vloot niet uitvaren naar Troje. Als offer om de wind weer te laten waaien moest Agamemnon zijn oudste dochter Iphigeneia offeren. Dat gebeurde, maar op het laatste moment legde Artemis een hinde op het offerblok en bracht Iphigeneia naar Taurus, waar ze haar als priesteres in haar tempel aanstelde.
*In de Albaanse bergen ten zuiden van Rome werd Artemis vereerd bij het meer van Nemi. Zij zegende de mannen en vrouwen met nakomelingen en zij schonk zwangere vrouwen een gemakkelijke bevalling. Tijdens haar jaarlijkse feest op 13 augustus werd haar heilig woud versierd met fakkels, waarvan de rossige gloed door het meer werd weerkaatst en overal in Italië werd die dag gevierd met heilige rituelen rond de huiselijke haard.
Archetype
Als godin van de jacht en de maan was Artemis de personificatie van een onafhankelijke vrouwelijke geestesgesteldheid. Het archetype dat ze vertegenwoordigt, stelt een vrouw in staat haar eigen doelen na te streven op een gebied dat ze zelf gekozen heeft.
De maagdelijke godin is ontoegankelijk voor verliefdheid. Ze werd zoals andere godinnen nooit verkracht of ontvoerd. Ze functioneert zelfstandig en kan voor zichzelf zorgen. Ze besteed aandacht aan wat ze zelf belangrijk vind. Haar identiteit en haar gevoel van eigenwaarde zijn gebaseerd op wie ze zelf is en op wat ze doet.
Als godin van de jacht koos ze zelf haar doel uit. Een Artemisvrouw kan zich goed concentreren op wat ze belangrijk vindt en laat zich niet afleiden door de behoeften van anderen of door concurrentie. Het competitie-element vergroot zelfs de opwinding van de jacht.
Artemis werd vergezeld door nimfen. Ze waren zusters voor elkaar. De vrouwenbeweging en vrouwengroepen worden door haar geïnspireerd om onafhankelijk van mannen hun eigen koers te varen en elkaar te ondersteunen en te inspireren. Ook als beschermster van vrouwen en kleine kinderen inspireert Artemis vrouwen om elkaar te helpen en zorg te hebben voor slachtoffers van mannelijk geweld.
Artemis kan ook genadeloos zijn en onbarmhartig wreed. Als ze bedrogen of gekwetst wordt dan slaat ze hard toe, zoals ze dat ook in de mythe van Aktaion deed.
Haar sterke punten
* Ze bereikt haar doelen op een gerichte en feilloze manier.
* Ze is onafhankelijk.
* Liever dan te wachten tot anderen haar leven regelen, gebruikt ze haar assertiviteit om haar eigen leven te regelen.
* Ze heeft een enorm gevoel voor avontuur en plezier.
* Ze kan van haar eenzaamheid genieten, waardoor ze met haar ziel verbonden is.
* Ze kan een enorm stimulerende en betrouwbare partner zijn.
Haar zwakke punten
* Als ze geen uitdaging vind kan ze gefrustreerd en depressief worden.
* Ontkenning van haar kwetsbaarheid en de behoefte aan anderen.
* Ze kan onverschillig en afstandelijk zijn, soms zelfs wreed.
* Ze kan zo doelgericht zijn en gestructureerd zijn dat ze vreugde en spontaniteit ontbeert.
* Haar relaties kunnen te platonisch worden.
* Haar enorme woede over onrechtvaardigheid en vernedering van vrouwen kan destructieve gevolgen hebben.
Leerproces voor een Artemis vrouw.
Als een Artemisvrouw leert hoe het voelt om kwetsbaar te zijn, als ze meer begrip krijgt voor anderen, tot de ontdekking komt dat mensen ingewikkelder in elkaar zitten dan ze dacht, als ze leert dat ze anderen en zichzelf kan vergeven, zal ze minder genadeloos worden in haar reacties.
Ze moeten leren om lief te hebben en werkelijk om iemand anders te geven. De hulp van Aphrodite is hier zeer gewenst.
Symbolen:
Haar zilveren boog en de brandende fakkel: de maan
Pijlen: doel bereiken
Beer: het voedende, onbewuste kracht
Hert, hinde, haas, kwartel: ongrijpbaar, snelvoetig, wendbaar
Hond: trouw
Wild zwijn: destructieve woede
Dadelpalm: vruchtbaarheid en dood en wedergeboorte
De natuur in het algemeen.
Literatuur
Griekse Mythen: Robert Graves
Symboliek van de Griekse mythologie, Hesiodos’ boodschap aan onze tijd: Wilfried Depuydt
De gouden tak: J.G. Frazer
Liefdesgoden: Agapi Stassinopoulos
Godinnen in elke vrouw: Jean Shinoda Bolen
De godin Hekate
In de Griekse mythologie is Hekate de godin van de wegkruising, die drie kanten tegelijk op kon kijken. Zij kan zien waar je vandaan komt en waar elk van beide wegen bij de kruising je heen zou kunnen voeren. Hekate is de godin van de intuïtie. Doordat ze drie kanten tegelijk op kan kijken ziet zij het verband tussen verleden, heden en toekomst.
Als dochter van de hemelse Asteria en Perses, strategie, is zij de meesteres van de lichtwereld met macht over alles wat leeft in de schepping.
Ouder worden
Haar wijsheid is die van de ervaring en door haar worden wij bij het ouder worden ook wijzer. Om haar wijsheid te kennen moet je blijven staan en haar raadplegen. Je moet luisteren naar wat ze zegt met de stem van je eigen intuïtie. Als je voelt dat je op een kruispunt staat en nog niet weet welke richting te kiezen kun je Hekate om hulp vragen. Zij is de godin bij de drempel. Zij helpt ons los te laten wat op sterven na dood is. Achterhaalde opvattingen, rollen waar we uitgegroeid zijn, al die elementen in ons leven die niet langer levensbevestigend zijn.
Symbolen
Hekate heeft drie toortsen bij zich, een sleutel, een eind touw en een dolk. Door haar toortsen kan ze zien in het donker, de sleutel ontsluit de geheimen van de occulte of verborgen mysteries en van de kennis van leven na de dood. Het touw is het symbool voor de navelstreng van de wedergeboorte en de dolk vertegenwoordigde het vermogen om door waanbeelden heen te snijden. Hekate bevordert de integratie van ons meervoudige zelf tot een hele authentieke mens.
Hekate is de tussenpersoon tussen de zichtbare wereld en de geestenwereld. Naarmate vrouwen ouder worden krijgen ze de gelegenheid om van hun ervaringen te leren en acht te slaan op paranormale en intuïtieve waarnemingen.
Vroedvrouw
Hekate is de vroedvrouw, die de natuur assisteert bij de overgangsstadia van bevalling en van dood. Als archetype van de vroedvrouw is ze aanwezig in diegenen die anderen bijstaan bij een moeilijk barensproces, zoals uitgevers, coaches, regisseurs, docenten en psychotherapeuten, beroepen waarin men kan optreden als vroedvrouw voor de creatieve uitingen van iemand anders.
Hekate’s feestdag werd in Griekenland op 13 augustus en 30 november gevierd. Zij is de meest geëerde godin in de hemel, op aarde en op de wateren.
Bronnen:
‘Godinnen in de ouder wordende vrouw’ van Jean Shinoda Bolen
‘Griekse Mythen’ van Robert Graves
‘Theogonia’ van Hesiodos
‘Hellas’ van Willem Frederik Veltman
